UMURSUZLUK
VE SAYISAL ÜSTÜNLÜĞÜN ÇIKMAZI
Bir yanda,
"Boşverme" mantığı, umursamazlık...
Davasızlık,
Değersizlik,
İlkesizlik...
Kısacası; umursuzluğu temel yaşam felsefesi haline getirmek!

Öteki yanda,
"Bizden yana" ve "bize karşı"lardan ibaret kutuplaşmış toplum kesimleri...
Hâl böyle olunca, ara çözümlere ve yorucu uzlaşma çabalarına ne gerek var?
Nasıl olsa, ''sayısal üstünlük'' her şey demek...
Kendi ideolojik kalıpları içerisinde her kesim "uzlaşmaz", "buyurgan" ve "tek doğrulu" olsun...
Yeter ki sandıktan çıksın!

YOK, YOK, YOK..!
Toplumsal mutabakat oluşturmak mı?
Önemli değil...
Boşver...
Gayret gösterme...

Peki ya!
Onurlu bir hayatın önkoşulu olan, hukuka ve insan haklarına saygı?
Onun da mı bir önemi yok?!.
Yok!..

Şeffaf bir ortam sağlamak?
Diyalog ve işbirliği içinde kalmak?
Gereksiz tartışmalardan ve polemiklerden uzak durmak?
Yok!
Yok!
Yok!..

DÜŞÜNMEK VE ÜRETMEK Mİ,
İNANÇLARLA BAĞLANMAK MI?
O halde!
Düşünmek yerine hep inanmayı seçelim!
Ve en önemli kamu kaynağı olan insanları,
Yeteneklerinden uzaklaştırıp,
Hayallerinden kopartıp,
Felsefeden ve ideolojik temelden yoksun,
Sadece propaganda amaçlı ve sloganlara dayalı çeşitli propagandaların bir parçası haline getirelim...!

Evet.
Son 40 yıldır, her kesim bundan nasibini almış ve almaktadır...
Yasama, yürütme ve yargının özerkliği,
Hukukun üstünlüğü ve egemenliği,
Kültür,
Sosyal değerler sermayesi,
Kısacası tüm alanlar...
Bu yanlış uygulanan ve hatta kötü diye nitelenen politikaların, şartlı/şurtlu siyasetin/siyasetsizliğin elinde bozulmaya yüz tutmuştur...
İnsanlarımız, gençlerimiz çarçur olmuş,
Yeteneklerimiz verimsizleştirilmiştir...

TEK YOL...
Artık yeter ama;
Bu "akıl" akıl değil!
Buna devam etmek giderek "akılsız" kalmaktır..!.

Artık, CTP'nin tek temel seçimi vardır:
Düşünmek...
Mantığı bir rehber olarak kabul edip, Düşünmek...
Zekâmızın, duygusal zekâmızın ve aklımızın tamamını sonuna kadar kullanarak,
Düşünmek...