Günden güne kendimizi korumaya almak adına sorunlar yumağında sağa sola savrulurken yine bahar geldi ve yine cemreler düştü. Zamanın nasıl akıp gittiğine dair kafamızda soru işaretleri asla yitip bitmezken yine bir ay dönümü geldi. Geçen sene de Nisan ayında burada editörün notunu yazarken çok zorlandığımı hatırlıyorum. Tamamen bambaşka duygular ve hayat deneyimleri içerisindeyken bana yeni yaşımı da müjdeleyen Nisan ayının gaile’si bu sefer gerçekten tam da olmasını istediğim şekilde oldu. Farklı meslek gruplarından değerli yazarların katkılarıyla sembolizmden, beslenmeye, ölümden, zaman ve duygular kavramlarına kadar bir çok farklı konuda yazı ile karşılıyoruz bu yeni ayı. Çevreme dönüp baktığımda bir çok kişiden ‘2019 güzel gelmedi’ sözlerini duyuyorum. Buna ben de dahilim doğruyu söylemek gerekirse ama bildiğim bir şey var ki –gerçekten de hepimizin bildiği sözde bahsedildiği gibi- umut en son ölür. Hayata ve özellikle de kendi hayatımıza karşı umudumuzu yitirmediğimiz yeni bir dönemi sembolize etsin Nisan ayı ile kendini müjdeleyen bahar. Farklı düşüncelerden ve farklı geçmişler ile deneyimlerden gelen bir avuç insanın ortak paydası olan ve şu anda elinizde tuttuğunuz ya da ekranlardan okuduğunuz gaile bize çeşitliliklerin ne kadar güzel bir sonuç ortaya çıkarabileceğini gösteriyor. Belki de ülkede yaşananlar, yağmurlar, çaresizlikler, taşkınlar ve belirsizlik durumlarından sayfalarca bahsetmek mümkünken bu ayın gaile’sini oluşturan her satırda kendimize bir iyilik yapalım ve tüm olumsuzlukların önünden bir adım geriye gidelim. Çünkü hepimizin de buna ihtiyacı var. Bu ay için herkese keyifli ve bol düşünmeli bir gaile sunma konusunda bana bu ay ve aslında her zaman yardımcı olan, her zaman için desteği ile yanımda olan Pervin Yiğit’e de teşekkür etmeden yazıyı kapatmam doğru olmazdı. Kötü düşünce ve kötü kalpli insanların kol gezdiği dünyamızda, bize destek olup nefes almamıza yardımcı olan insanları asla kaybetmemek için emek verelim. Sonuçta birlikte nefes almadan nasıl yaşarız ki? 

Seda Argün