Zekai Altan

Anlayamazsınız. Lurucina adıyla, kültürü ile, yaşam tarzı ile, mimarisi ile ve daha birçok değeri ile yaşayan original bir köy. Onlarca kahvehanesi, 2 tane sineması, gençlik pavyonları, fırını, parkı, spor kulübü, hastahanesi, bakkal ve kasapları olan bir Lurucina idi. Etkinliği ile. Haa bir de lokantaları sulu fırın kebapçıları ile... Lurucina’da birçok  Şuhta’dan, Gabroya ve Kutsoveli’ye kadar ünlü sulu fırın kebapçıları vardı. Burada Adana kebap, dürüm, tantuni ve Antep meze ve yemekleri ile döner hiç olmadı. Hep kültürü ile yaşadı ve yaşamaya devam ediyor. Lezzetine ve kültürüne bağlı kalarak.  Lurucina’da ana mutfak yavru mutfak olmadı. Olamaz da. Değişim veya değişiyoruz diye bir populist yaklaşım da olmaz. Çünkü Lurucina Kıbrıs kültürüne bağlı kalarak yaşıyor. Yüzyıldan fazla bir süredir  Luricina’da sulu fırın kebabı yaşıyor. Ve geçen hafta Lurucina’da tüm bu gelenekerin, kültürün, lezzetlerin ve Lurucinalı dayanışmasının bir örneği daha yaşandı. Geleneksel hale gelen Evvel Zaman İçinde Lurucina Panayırının XI.’si yapıldı.

XI. EVVEL ZAMAN İÇİNDE LURUCİNA PANAYIRI

Çok ama çok yıllar önce. Henüz çocuk yaşlarda. 1970’li yıllarda. Usumda kalan. Lurucina panayırı köy parkında yapılırdı. Belihterolar parka kurulur ve köy meydanına kadar uzanırdı. Şimdi köylerde yapılan kalabalık festivaller ve panayırlar çok uzun yıllar once Lurucina’da yapılırdı. Lurucina bu kalabalıkları 1960’lı-70’li yıllarda yaşadı ve gördü. Lurucina’nın geçmişi ile övünülecek en önemli sosyal etkinliklerinden biridir Lurucina panayırı. Ve çok doğru bir etkinlik adı kullanıldı. Evvel Zamanda olduğu gibi. Lurucina Panayırı. Festival adı kullanılmadı. Bu ismi ve sosyal etkinliği yaratan köylülerimi kutlamak isterim. Herkes birşeyler yaptı. Lurucina’nın canlanma zamanı. Efsane Lurucina’nın muhteşem dönüşüne doğru. Lurucina’ya girerken köyün girişinde Tanınmış Café ile karşılaşırsınız. Çok güzel bir imaj. Geleneksel köy dokusuna uygun bir mekan. Ve panayır günü araçlar köyün girişindeki köy mezarlığından başlayıp köyün içerisindeki  mahalle aralarına kadar dizili. Bizim eski mahallede park yeri bulur muyuz diye gittik ancak burada da yer bulamadık. Köyün parkında yer bulabildik. Ve yürüyerek köy meydanına gittik. Bir grup yabancı uyruklu ile... Onlara Lurucina’yı tanıtmak istedim. Önce Limya köyü barikatına kadar bir yürüyüş ve köyü anlatma. Sinemasından eski han oteline kadar.  Köy meydanında adım atacak yer yok. İlgi çok büyük. Ve stantlar. Köy ürünleri. Şeftali kebabı, fırın kebabları, bulgur köftesi, lokma, pastelliler, zivaniya, betmez, börek ve dondurmaya kadar. İnanılmaz bir görüntü. Lurucina eski günlerini yaşadı. Bu görüntüler evvel zaman içinde Luricina’nın normal günleri idi. Lurucina’ya özgü ev yapımı yiyecek ve içecekler halka sunuldu. Ve ilk sayısı yayınlanan Lurucina isimli köy gazetesinde güzel bir hedef. Cittaslow, Lurucina için bir seçenek mi. Evet bir seçenektir. Hem de Slow Food olarak da. Bu hedef konmalıdır. Ve başarılmalıdır. Çünkü Lurucina, özellikle köy dokusu, Kıbrıslı yaşamı, dili, kültürü ve köy ürünleri ile halen yaşamaktadır. Bugünden itibaren Cittaslow Lurucina hedefi konmalıdır. Ve bu dokuya, yaşam tarzına, köy ürünlerine, mutfağına ve sakin köyün adı konmalıdır. CİTTASLOW LURUCİNA ve SLOW FOOD  LURUCİNA olarak. Lurucina’ya yalnız panayırlarda değil. Diğer günler de hafta sonları da gidin ve güzel Kıbrs köyünün havasını alın, efsane sulu fırın kebablarının tadını ve Lurucina konukseverliğini yaşayın.