Kıbrıs sorununda “egemen eşitliği” yani “ayrı devleti” yani “KKTC’nin “Kıbrıs Cumhuriyeti” tarafından tanınmasını” savunan, gelen giden her diplomata “Denktaş dönemine geri döndüklerini” ve “Denktaş çizgisinde olduklarını” söyleyen Sayın Tatar ve ekibinin yarattığı belirsizlik siyasetinin bedeli, çok açıktır ki bugün içinde bulunduğumuz şartlardan çok daha ağır olacaktır.

Belirsizlik, siyaset alanında kullanılan bir kavram/yaklaşımdır. Ülkelerin ulusal çıkarları için, kendi çevrelerindeki coğrafyalarla gerilim içinde olmak ve ilişkileri siyaseten belirsiz bırakmak çoğu kez bilinçli bir tercihtir. Çözüm odaklı olmanın, sorunlara tüm tarafların kazanacağı bir perspektiften bakmanın dışında, ulus devletlerin maksimalist siyaset anlayışlarının bir sonucudur. En çoğu almak, almadan vermemek, gri alanda bırakmak gibi. 

Türkiye siyasi tarihinde Kıbrıs, on yıllarca belirsizlik alanlarından bir tanesi olageldi. Gerçi Ermenistan’a, Yunanistan’a veya Güney Doğu sınır komşuları ile ilişkilerine baktığımızda da aynı yaklaşımın hakim olduğunu görürüz. Bunun pek çok nedeni olabilir. Uluslararası kapsamda, beklentiyi yükselterek karşındakini istediğin noktaya çekebilmek ve pazarlığı yüksek tutmak gibi nedenler yanında, ilgili coğrafyalara yönelik hakimiyetini ihraç edecek ortamı yaratmak da bunlar arasındadır. Kültür ihracı ile nüfus politikası başlıca enstrümanlar arasındadır. Özellikle son zamanlarda ekonomi ilişkiler de bu yönde rolü yadsınamayacak bir buluş olarak kayda geçti. 

Türkiye hariciyesi, egemen eşitliğe dayalı bir çözümün olamayacağını çok iyi biliyor. Bilmesine rağmen çevresini bu yönde teşvik ediyor. Demek ki, Kıbrıs kartını elinde tutarak, kısa vadede başka alanlardaki beklentilerini karşılamak için kendine bir yol haritası çizmiş. Tek yol arkadaşı da Tatar !

Kıbrıslı Türklerin siyasi varlığını, demokratik düzenini yer ile bir ederek büyük bir siyasi krize neden olanlar, Cenevre’de Kıbrıs sorunu adına ne söyleyecekler ? 

“Egemen eşitlik isteriz, federasyonu müzakere ettik olmadı, madem olmaz Kıbrıslı Rumlar bizi tanısın ve o zaman iki eşit devlet olalım" mı diyecek Tatar ? 

Bunu bilen ve hazırlıklı gelen tüm tarafların vereceği cevaplar zaten önceden belli iken, Tatar Cenevre’ye neden gidiyor? 

Türk tarafı masaya çok zayıf oturuyor. Kıbrıslı toplumların ve dünyanın reddettiği bir anlayışı masaya taşıyacak olmalarının gayrı meşruluğu üzerinden nasıl bir siyaset geliştirilecek ? Büyük sıkışıklık, çıkmaz yol. 

Kıbrıs sorunun kendine özgü yapısı dikkate alındığında, kanımca en iyi ihtimal BM Genel Sekreterinin görevinden çekilmemesi, üst düzey görüşmelerin 5’li düzeyde dahi olsa, sürmesidir. Dolayısıyla adres BM Genel Sekreteridir. 

Yoksa, kimse bizi dikkate almazsa, egemen eşitlik olmaz ise Türkiye hakimiyetini artırır, ilhak olur siyasetinin hangi saikle olursa olsun dillendirilmeye başlanması, içinde bulunduğumuz durumun ne olduğunu ve hemen harekete geçilmesinin aciliyetini açıkça gösterir.