Eğer ‘büyük güçler’ karar verdilerse…
Eğer ‘konjonkür’ uygunsa…
Eğer kısa vadede başka sorunlar ön plana geçmezse…
Eğer ABD ile Rusya yeni bir ‘soğuk savaş’ı başlatmazsa…
Eğer Çin Güvenlik Konseyi’nde veto etmezse…
Eğer Büyük Britanya’nın üslerine zarar gelmeyecekse…
Eğer İsrail’in bulduğu gazın miktarı büyükse…
Eğer Akdeniz’deki gazın Anadolu toprakları üzerinden taşınması uzlaşısı varsa…
Eğer Türkiye’de Erdoğan devrilmezse…
Eğer Yunanistan’da ekonomik kriz hükümeti sarsmaz, fanatizmi körüklemezse…
Eğer Güney’de DİKO, EDEK gibi çözüm karşıtlarına AKEL ya da DİSİ’den destek gelmezse…
Eğer Kuzey’deki çözüm karşıtları gücünü artıramazsa…
Eğer Avrupa Birliği üyesi ülkelerin çıkarına ters düşmezse…
Eğer Birleşmiş Milletler’den gerekli kararlar çıkarsa…
Eğer liderler müzakere masasını terk etmezlerse…
Eğer garantör ülkeler yeni garanti sistemi üzerinde uzlaşabilirlerse…
Eğer Türkiye-Suriye savaşı çıkmazsa…
Eğer Yunanistan’da seçim süreci başlamazsa…
Eğer masa başında imzalar atılırsa…
Eğer eş zamanlı referanduma gidilirse…
Eğer referandumlardan ‘iki evet’ çıkarsa…
Eğer ‘derin güçler’ provokasyon yapıp bunda başarılı olmazsa…
Eğer masa başında bulunan ve referandumlardan da geçen plana ‘büyük güçler’ destek verirse…
Eğer çözüm sürecinin maliyeti uluslar arası camia tarafından finanse edilirse…
Eğer işler tıkırında giderse…
Eğer Allah nasip ederse…
Eğer şansımız yaver giderse…
Eğer dualarımız tutarsa…
Eğer şeytan işe karışmazsa…
Eğer zebaniler, gulyabaniler ortaya çıkmazsa…
Eğer falımızda ‘güzel bir gelecek’ çıkarsa…
İşte o zaman tamamdır!
Hiç merak etmeyin.
Kıbrıs sorunu o zaman çözülecektir.
Yani biz Kıbrıslıların çaba sarf etmesine hiç gerek yok.
Rahatımıza bakalım, kılımızı kıpırdatmayalım.
Nasılsa birileri çözecek!
Öyle ‘çözüm güçleri’nin hareketlenmesine, ‘barış kültürü’ için katkı koymaya, emek ve para harcamaya gerek yok ki!..
Eğer gerek olsaydı yapmaz mıydık biz?