“El emeğine talep az”
Kıyafet dikip, kumaş boyası ile tamamen özgün desenler yaratan Ayla Sercan Parlan, mesleğini anlatıyor…
Dila ŞİMŞEK
Otuz altı yaşındaki Ayla Sercan Parlan, kendi diktiği çeşitli kıyafetler üzerine kumaş boyası ile özgün desenler çiziyor… Yeteneğini 2008’de keşfeden Parlan, 2012’de bunu kariyere dönüştürmüş… Başlarda çok olumlu tepkiler ve yoğun ilgi görse de, sonrasında bunun azaldığını ve bunun da motivasyonunu etkilediğini anlatıyor…
Parlan, bundan beş sene önce Kıbrıs’a, evlenerek taşınmış. Türkiye’de yaşadığı sürede Ankara, Konya, İstanbul gibi çeşitli bölgelerde yaşamış. Kıyafetler üzerine, kumaş boyası ile tamamen kendi tasarımı olan desenler ve resimler çizen Parlan, her çizimin özgün ve tek olduğunu vurguluyor.
“Her şey, kendi kıyafetlerimin üzerine tasarım yapmamla başladı”
2008 yılında, tişörtlerin üzerine resim yapmaya başlayan Parlan, “Başlarda bunu meslek olarak değil, kendi kıyafetlerimin üzerine, tarzım için yapıyordum. Tabii sonrasında arkadaşlarım, ailem ‘bana da yapsana’ demeye başladı… Ben de çevremdeki insanların kıyafetlerine de resim çizmeye başladım…” diyor. Talebin de artmasıyla, işlere yetişemez olduğunu belirten ve bu işe gerçekten yatkın olduğunu görünce, bunu kariyere dönüştüren Parlan, mesleğine böylelikle başlamış…
“Bir ürünü yapabilmek için en az yarım günümü buna ayırıyorum”
2012 yılında Ankara’da, ürünlerini internette satışa sunmaya başlayan Parlan, çok güzel talep gördüğünü ve 350 farklı kıyafet sattığını söylüyor. Paçoz Kontes ismi ile başlayıp, fırçalarla her kıyafete özel farklı resim yapmış. Sonrasında çanta yapmaya başlayıp, dikiş öğrenerek kıyafet yapmayı da öğrenen Parlan, yeteneğini ilerletmiş.
Evlenip Kıbrıs’a taşınınca, Bandabulya’da bir dükkan açıp, burayı hem atölye hem de mağaza olarak kullanmaya başlamış. “İlk başladığım zamanda, bu işi internetten yaparken çok talep almıştım… Sanırım o zamanda da, baskı dışında kıyafetin üzerinde resim yapan pek kişi yoktu. Ama burada bu işi yapmak biraz zor… İnsanlar el emeğini, özgün kıyafetleri pek değerli bulmuyor. Örneğin ben bir ürünü yapabilmek için en az yarım günümü buna ayırıyorum. Dolayısıyla buna oranla fiyat biçiyorum. Ancak insanlar daha ucuza, herhangi bir mağazadan ürün almayı yeğliyor” diye anlatıyor.
“Bir şeyler üretmeyi, tasarlamayı çok seviyorum”
Ayla Sercan Parlan, sözlerine şöyle devam ediyor: “El işi bir şeyler yapmak bana terapi gibi geliyor… Ama motivasyonum düşüyor çünkü gelen talep bunu karşılamıyor…”