Cansu N. Nazlı
[email protected]

"Kısaca, siyasi konuların, iktisadi konulara dönüştürülmesinden çıkarılabilecek stratejik ders, sınıf mücadelesinin başlıca iktisadi alanda ya da üretim birimlerinde yoğunlaşmaması gereğidir. Siyasi işlevlerin, sınıf ile devlet arasındaki bölüşümü, kapitalizmin gücünün bütün sivil toplumda yaygınlaştığı dolayısıyla devletin güç odağı olarak herhangi ayrıcalıklı bir rolü olmadığı, bu nedenle de siyasi hedef olmadığı anlamına gelmez. Gerçekten bunun tersi doğrudur. Sınıf ile devlet arasındaki işbölümü, gücün yaygınlaştığını değil, tersine kapitalist sınıf egemenliğinin baskıcı ‘anı’nı temsil eden devletin özel olarak aşırı uzmanlaşmış biçimde toplumsal gücü tekeline aldığını gösterir. Ve böylece nihai olarak toplumdaki tüm gücün yoğunlaştığı kritik bir konumda olur.

Üretime ilişkin mücadeleler, eğer kapitalist mülkiyetin ve buna dayanarak üretimi ve sömürüyü kontrol edebildiği bu güç merkezine kadar ulaşmazsa, eksik kalır. Aynı zamanda eğer devletin kurumları ve özelleştirilerek iktisadi alana aktarılan siyasi güçler hesaba katılmazsa, yönetimle ilgili salt "siyasi" mücadeleler de eksik kalır. Bu anlamda kapitalizmde iktisadi ile siyasinin ayrıştırılması - devlet ile sınıf arasındaki işbölümü - tam da iktisadi ile siyasi mücadelenin bütünlüğünü; sosyalizm ile demokrasinin eşanlamlı olması gereğini zorunlu kılar." Ellen Meiksins Wood, Kapitalizm Demokrasiye Karşı