“Gezegenin en aptal faşistleri” demişti ELAM için, Kıbrıslı Rum dostum Kostas...
Bunlar barışa düşman...
Toplumların kardeşliğine düşman...
Kıbrıs’ın ortak ülke idealine düşman...
Hani şairin sözüyle, “onlar ümidin düşmanıdır” aslında...

*  *  *

Bayrak yakmak en ciddi tahriklerden biridir.
Faşistlerin en sevdiği yöntemdir, sembollere sarılmak.
Dikkat ediniz, pek çok şiddet eyleminde hep bayraklar vardır.
Ya yakarak...
Ya gölgesine sığınarak...

*  *  *

ELAM’ın hastalıklı zihniyeti geçmişte de birçok kez ırkçı eylemlere imza atmıştı.
Gezegenin en aptal faşistlerini bahane ederek bir toplumun tümünü hedef göstermek de ayrıca irdelenmesi gereken bir başka tehlikeli zihniyet!
Görüyorum ki bu eylemi “toplam” bir nefrete dönüştürmeye çalışanlar var.
Yapmayınız ne olur.
Bal sürmektir bu, ELAM’ın ekmeğine...

*  *  *

EĞİTİM sistemlerinin “ırkını” değil “yurdunu” sevmek ve insanlığı odağına alarak düzenlenmesi gerektiğine de en iyi örneklerden biridir, ELAM...

*  *  *

Peki, güneyde ELAM’a hiç mi tepki yok?
Elbette var, ancak yetmez, böyle bir siyasi parti olmaz.
Şu ana dek bu eyleme karışanlar çoktan tutuklanmalıydı.

*  *  *

Yine de anımsayalım.
Limasol’da Talat’ın konferansına çirkin bir saldırı yapmıştı ELAM...
Ne olmuştu?
Polis Müdürü görevden alınmıştı.
Ada’nın tümünde, böylesi bir saldırının ardından, polis müdürünün görevden alındığı başka da bir örnek hatırlamam.
Ama dedim ya...
Her ayrılıkçı eylemde, etkin, kararlı ve caydırıcı bir tavır gerekir.

*  *  *

Ada’da ırkçı, faşist, kafatasçı oluşumlar ne yazık ki vardır.
Ama asla toplumların bütününü temsil etmezler.
Bir grup aptalın tavrını genelleştirmek sevgiye değil nefrete hizmet eder, barışa değil çatışmaya...
Bayrak yakan neo-nazilerden polis korumasında “O... Çocukları” diye pankart açanlara, barış konseri için adaya gelen şarkıcıyı taşlayanlardan Meclis çatısına bayrak dikenlere, konferans basanlardan gazetelere linç girişimine kadar pek çok çirkinlik hafızamızdadır.

*  *  *

Mesele böylesi zihniyetleri yargılamak, mahkum etmek ve barışsever tavırları çoğaltmaktır.
Bir de ömrü boyunca ayrılığı körükleyen kimi fırsatçıları tanımak.
Kimileri adeta sevinmiştir, “bayrak yaktılar” diye...
“Bize de gün doğdu” edasında, yeniden başlamışlardır, nifak ekmeye...
Bunu da görmek gerekir...
Bu oyuna gelmemek...