Kıbrıs Türk Hava Yolları ve Cyprus Airport Services (CAS) eski çalışanları 118 gün direndi.
Haklıydılar.
Ve kazandılar...

***

Haklıydılar çünkü ‘hükümetler’ tarafından yönetilen ve ‘batırılan’ bir kurumun ‘mağduru’ olmuşlardı.
Üstelik, geçmişte birlikte çalıştıkları arkadaşları ‘iş ve gelecek güvencesi’ne kavuşurken, onlar ciddi bir ‘adaletsizlik’ yaşamıştı.
Bu ‘eşitsizlik’ giderilmeliydi.

***

Bir önceki ‘iktidar’ döneminden kalan önemli bir ‘enkaz’  var.
KTHY ve CAS çalışanları bu ‘enkaz’ın tek bir ‘bina’sıydı sadece...

***

‘Mutlu son’ yaşandı gibi görünüyor.
Bu acı süreçte hem çözüm odaklı ve samimi çabalara tanıklık ettik, hem de köhne bir fırsatçılık tavrıyla iki yüzlü ‘istismar’ oyunlarına...
Umarız toplum ve en başta emekçi insanlar değerlendirmesini yapar...

***

Siyasette ‘enkaz’ temizlemek önemlidir...
Önemli olmasına önemlidir de...
Sadece ‘enkaz’ üzerinden ilerlemek yetmez.
‘Yeni enkazlar’ yaratmamak...
Ve ‘sorunları büyütmemek’ şarttır.
Müşavir sistemi gibi...
Mesai düzenindeki ‘prematüre’ yapı gibi..
‘Ek mesai’ savurganlığı gibi...
‘Sivilleşme’ gibi...
‘Vergi adaletsizliği’ gibi...
‘İkinci iş’ gibi...

***

Emekçilerin ‘açlık grevi’ne kadar uzanan son eylemi hepimize şu gerçeği de yeniden anımsatmıştır.
Kıbrıs’ın kuzeyinde halen ‘iş güvenliği’ denince akla tek gelen ‘kamu’dur...
Üstelik ‘göç yasası’na yönelik olağanüstü tepkiye rağmen ‘düşük ücret politikası’ dahi bu talebi değiştirmemiştir...
Mesele ‘maaş’ın ötesindedir...
‘Kamu’ya istihdam böylesine alternatifsiz kaldığı sürece yeni ‘enkazlar’ kaçınılmazdır.
Asıl kafa yormamız gereken budur.