15 Temmuz 2016 gecesi Türkiye’de yaşanan darbe
girişimi ‘başarı’ ile sonuçlanmış olsaydı acaba
Kıbrıs’ta ne olacaktı?
Bu sorunun yanıtını kimse bilmiyor.
Bilinen tek şey şu: Hiç de iyi olmayacaktı!
Türkiye’de yönetimi ele geçirmeyi düşündüğü ve bu amaçla harekete geçtiği söylenenlerin kuracağı cunta idaresi elbette Kıbrıs’a da bakacaktı.
Kim bilir, belki de sadece kuzeye de değil!..
Kıbrıs’ta çözümü değil çözümsüzlüğü, dolayısıyla taksim veya ilhak siyasetini savunanların tezleri o gün çökmüştü.
Darbeciler işbaşına gelmiş olsalardı neler olacağını bu yüzden izah etmediler.

*  *  *

Şimdi Türkiye’de bir referandum süreci yaşandı.
Kıbrıslı Türkler süreci yakından izledi.
Referandum gecesi çok sayıda insan “Artık rahat yaşam yok” yargısına vardı.
Şeriatın elinin kulağında olduğunu hissetti.
Doğru ya da kurgu…
İnsanların algısı böyle…
Neden?
Çünkü Türkiye’de ne varsa bizde de oluyor!
Türkiye eskiden nezle olunca biz zatürree geçiriyorduk.
Artık komaya giriyoruz!

*  *  *

Çözümsüzlük zihniyetiyle ve/veya çaresizlik
sendromuyla çok daha fazla bağımlı hale geldiğimiz
Türkiye ile ne yazık ki ‘eşit’ ve ‘normal’ bir
münasebetimiz yok.
Türkiye ile çok yakın bağlarımız var, evet, ama Kıbrıslı Türklerin ayrı bir ülkede yaşadıklarını herkesin kabul etmesi gerekiyor.

Nev-i şahsına münhasır olsa da, kendi yönetimiyle, kendi kültürüyle ve diğer değerleriyle, farklı bir toplum, farklı bir kimlik…

Başta ekonomik, askeri ve kültürel olarak bu kadar fazla ‘bağımlı’ hale getirilmesinin rastlantı icabı olduğunu kesinlikle reddetmek bir yana, bu model bir ilişkinin nelere yol açabileceğini görmek ve ona göre davranmak gerekiyor.

“2016 15 Temmuz gecesi darbe sonucu farklı olsaydı, burada neler yaşanacaktı” sorusu gibi, şimdi kendi halkının en az yarısının ‘şeriat ve tek adam’ kaygısıyla sürekli kabus gördüğü Türkiye’nin referandum sonrası nasıl bir sürece gireceği ve bunun bize nasıl yansıyacağı sorusu da meşrudur.

*  *  *

Başta siyasetçiler olmak üzere herkes başını iki elinin arasına alıp sağduyulu düşünmek zorunda.
Kıbrıslı Türkler zaten uzunca bir süredir sosyal transformasyon çalışmaları ile başkalaştırılmak isteniyor.
Türkiye’yi bu dönem yönetenlerin ideolojik yaklaşımlarına uygun bir insan topluluğu ve/veya toprak parçası yaratma çabası görülüyor.
Referandum sonucunda bunun artarak devam edeceğinden endişe etmemek için ortada bir sebep göremiyorum.
İnsanlar “sürüklenip gideceğiz” diye düşünüyor.
Toplum huzursuz, kaygılı, umutsuz…
Entegrasyoncularsa orta yerden kayboldular.
Sindiler herhalde…
Şimdilik…