Türkiye Pazar günü ilk kez bir Cumhurbaşkanı seçmek üzere sandık başına gidiyor. Bundan önce Cumhurbaşkanları Meclis’te seçilirdi. Dolayısıyle Meclis çoğunluğunu elinde bulunduran siyasi parti, ya da partiler sonucu belirlerdi. Adayların da halkın tanıdığı, bildiği, liderlik özelliklerine sahip bireyler olması gerekmezdi. Meclis çoğunluğunun desteği yeterli idi. Hatta 12 Eylül Anayasa’sından önce üçte iki çoğunluk desteği aranırdı. Bu da Cumhurbaşkanı’nın genelde asker kökenli kişiler arasından seçilmesini sağlardı.
Türkiye bu Pazar ilk kez halk tarafından doğrudan oyla Cumhurbaşkanı’nı seçecek. Cumhurbaşkanlığı için 3 aday yarışıyor. Erdoğan, Demirtaş ve İhsanoğlu.

AKP’nin Genel Başkanı ve adayı Tayyip Erdoğan herkes tarafından biliniyor. 2002’den bu yana tam 12 yıldır ülkenin Başbakanı, peşinden yüzbinleri, milyonları sürüklüyor.

Milyonlarca kadın ve erkeğin katıldığı en görkemli mitingleri o yapıyor. En zengin seçim kampanyasını o yürütüyor. TV’lerde en çok onun reklamları, bilbordlarda en çok onun resimleri, sokaklarda en çok onun taraftarları var. En örgütlü, en güçlü parti onun partisi. Gerçek bir seçim kampanyasını o yürütüyor. O söylüyor, rakipleri onun söylediklerini eleştiriyor. O yürüyor, rakipleri onu takip ediyor. O suçluyor, rakipleri savunuyor.
Böyle bir kampanyada kimin kazanacağı açık değil mi?

CHP, MHP ve sağlı, sollu birçok küçük parti tarafından desteklenen Ekmeleddin İhsanoğlu bugünün aday profiline uygun değil. Çünkü halk tarafından tanınmıyor, bilinmiyor. Bırakınız halkın onu kucaklamasını, kendisini destekleyen partilerin taraftarları bile onu kucaklamıyor. Bir tane büyük miting yapmadı. Salon toplantılarıyla kampanya yürütüyor. TV’lerde doğru dürüst reklamı bile yok. Bilbordlarda ne kadar görünüyor bilmiyorum, ama basından izlediğim kadarıyla çok az. Çarpıcı, ses getirici bir söylemini duymadım. İnsanlar niye ona oy versin? Bu soruya doğru dürüst bir yanıt veremedi.

Bu durumda alacağı oy kendisini destekleyen bütün partilerin toplam oyunun altında kalmaya mahkumdur.
HDP’nin Genel Başkanı ve  adayı Selahattin Demirtaş da hemen herkes tarafından biliniyor. İki dönemdir milletvekili ve parti başkanı. Daha çok Kürt hareketinin liderlerinden biri olarak biliniyor. Yerel seçim öncesi hazırlanan yeni parti “Halkların Demokratik Partisi” ile Kürt hareketi artık bölgecilikten kurtulma ve bütün Türkiye halklarını kucaklama adına Türkiye siyasi yaşamına yeni bir açılım getirdi.

Demirtaş yerel seçimlerden hemen sonra, Cumhurbaşkanlığı seçimi öncesi 22 Haziran 2014’de HDP’nin başkanı seçildi. Ardından da partisi onu Cumhurbaşkanı adayı olarak resmen açıkladı.

Bu strateji tuttu. Zamanlama mükemmeldi. Yerel seçimlere güneydoğuda BDP ile girildi ve önemli bir başarı sağlandı. Hemen bütün güneydoğu belediyelerini BDP adayları aldı. Diğer bölgelerde de yeni parti HDP’li adaylar katılarak kadrolaşma tamamlandı. Ardından da ikisi birleştirilerek Türkiye’nin Cumhurbaşkanlığına aday çıkarıldı.

Aday da kişisel özellikleri, sokaktaki insana doğrudan dokunan eylemi ve söylemi ile seçmenlerin gönlünü fethetti. Bütün Türkiye halklarını kucaklayıcı yaklaşımı. Azınlıklara doğrudan seslenmesi ve herkesle beraber yürümek istemesi. “Devletin, Milletin değil, Halkın Cumhurbaşkanı” tanımlaması ve kampanyasını bunun üzerine oturtması özellikle sol seçmenden büyük ilgi gördü. Uzun yıllar Türkiye sol hareketi ile arasına sınır koyan Kürt hareketi bu yeni açılımla Türkiye solu için yeni bir soluk oldu.

Bence bu seçimin sonucu önceden belli idi. Adaylar ortaya çıktığında hiç şüphe kalmamıştı. Şimdi oy oranları da üç aşağı, beş yukarı biliniyor.

Ama bu seçimin asıl galibi bence Demirtaş ve bugüne kadar kendi içinde didişmekten bir türlü varlık gösteremeyen Türkiye sol hareketi olacak.

Erdoğan % 55 civarında bir oyla ilk turda seçimi kazanacak. Partisinin oylarının üzerine çıkacak.
Ekmel bey % 35 civarında bir oyla hayal kırıklığı yaratacak. Sadece CHP ve MHP’nin toplam oyundan az bir oyla yetinecek.

Demirtaş ise % 10 civarında bir oyla Milletvekilliği seçimlerinde % 10’luk barajı zorlayacak bir başarı yakalayacak. Önceki partsi BDP’nin % 6-7 civarındaki oy oranının çok üzerine çıkacak.

Türkiye artık eski Türkiye değil. Artık eskisi gibi yönetilemez. Ancak yeni Türkiye’de eksik olan sol partilerin birtürlü varlık gösterememesiydi. HDP bu açığı kapatacak, bu ayıbı örtecek diye düşünüyorum. Bu Türkiye demokrasisi için de çok önemli bir kazanım olacak.