İstanbul Gezi Parkı direnişi 17’inci gününde...
İstanbul ile birlikte 50 ilde insanlar sokaklara döküldü…
Dün gelen beyin ölümü haberiyle ölü sayısı 3’e çıktı.
Yaralılar ve gözaltına alınanlar binleri aştı…
Cübbesiyle tutuklanan ve direnişe destek veren avukatları hiç sayma!
Dünya Erdoğan’a sesleniyor...
Hakiki müttefikler BM, ABD, AB hepsi Erdoğan'a kızgın…
"Demokrasiye saygılı ol ve dikta eğilimlerinden vazgeç" diyor…
Ama Erdoğan’ın hala geri adım atmaya niyeti yok.
Hala iç ve dış mihrakların komplosundan söz ediyor…
Arap ve İslam alemine ‘model’ yapacak AKP'yi…
İşte bu nedenle acelesi var…
“24 saat içinde bitirin bu işi yoksa karışmam” diyor.
Büyük bir gaflet içinde…
Hala olup bitenleri anlamıyor, anlamak istemiyor…
Türkiye’ye büyük bir bedel ödetme peşinde…
Yüzde ellinin bedeli…
Halk bunu ödeyecek, kaçar yanı yok!
‘Abi’ dediği Hasan Cemal usta kendisine uyarı mektupları gönderip duruyor her gün ama Erdoğan’ın umurunda bile değil.
Türkiye’de tehlikeli çok tehlikeli bir dönem yaşanıyor.
Duamız bunların önüne geçebilecek aklı evvellerin Erdoğan’ın önüne geçmesi…
Ama görünen o ki bu durum namümkün!
Ok yaydan çıktı gibi…
Ama Erdoğan kendince zeki bir manevra ile ve % 50'sine güvenerek Gezi Parkı için referanduma gidelim diyor
Sanki olay yalnızca Gezi Parkı olayı…
Durum buyken Kıbrıs’tan bazı aklı evveller Erdoğan’a destek için Pazar günü İstanbul’a gitmeye karar vermiş…
Sanki oradaki dönek ve yalakalar yetmezmiş gibi…
“Dik dur eğilme, yavru vatan seninle” diyeceklermiş…
Erdoğan’ın besleme dediği grup bu olsa gerek!
Ne kadar beslendiklerini pazara göreceğiz elbet.
‘Yavru vatan’ lafını en çok onlar ve UBP’liler sever çünkü.
Aşağılık kompleksi dağları aşmış memleketimin bu kısmından hayır yok yani!
Besleme olmadığına inananlar günlerdir Gezi Parkı direnişçilerine destek veriyor zaten.
Kimisi atlayıp uçağa çoktan gitti bile, kimisi de köşesinden, gazetesinden, sosyal medyasından sesleniyor:
Erdoğan şaşırma, sabrımızı taşırma!
Din tandanslı Akademi Kıbrıs’ın organizasyonu ile İstanbul’a yola çıkmaya hazırlanan arkadaşlara sesleniyorum:
Bu ülkede yaşadığınızdan emin misiniz?
Türkiye’yi sevdiğinizden emin misiniz?
Peki ya vatan bellediğinizi söylediğiniz bu topraklardan?
Peki birlikte yaşadığınız Kıbrıslı komşularınızdan?
Bakın Akademi’cilerden bazıları neler diyor bu ziyaretle ilgili:
“Biz bu yavru vatanı da Türkiye’yi de çapulcularla, tencereci tavacı vatan hainleriyle değil iman gücüyle vatan aşkıyla kazandık!”
“İt köpek sürüsü bize engel olamaz.”
“Vur de vuralım, öl de ölelim. Başbakandan çok samimi bir ricam olacak. Lütfen buraya 3 ay para gönderme. Gönderme de görelim buradaki sivri zekâlıları.”
“Her seçimden sonra güvenoyu alamayan devletten bahsediyorsun... Her 2-3 yılda bir hükümeti düşen bir vatan... Türkiye’nin sahiplendiği kadar sahiplenseydi Kıbrıs halkı şu anda her iki devlet de çok daha refah seviyede olurdu...”
Evet…
Yalan değil bu sözler.
İnkar edemem…
Ama şunu söylemek hakkım:
Hem kendi ülkende ‘barınamayıp’ buralara geleceksin hem de bizi ve Türkiye’yi bu hallere sokanlara prim vermek için ‘benim adımı’ kullanarak yollara düşeceksin!
E be aklı evvel…
Ülken seni çok sevseydi zaten sana sahip çıkardı. Ha sevmedi ve seni gurbete yolladı. Bari sen de artık gerçek dünyanın farkına var ve seni yurdundan edenlerin ağzına yan!
Hala mı gelmedi sıran?