Levent Özdağ

Hüsnü Güven, nam-ı diğer “Gömlekci Hüsnü”… 35 yıldır Arasta’da gömlek çeşitleri satarak hayatını sürdüren eski, köklü esnaflardan biri. Mesleğin, babası Muhittin Güven’den kaldığını söyleyen Hüsnü Güven, dükkânın 60 yıldan fazla senedir Lefkoşa’nın Arasta bölgesinde yer aldığını dile getiriyor. Hüsnü Güven “Çocukluğumun Kıbrıs’ı kadar ben hiçbir zaman mutlu olmadım. O zaman herkes birbirini severdi. Herkes birbirini bilirdi. Şimdi kim ne yapar bilinmez” diye ekliyor.

• Esnaflık veya bir esnafın gün içinde yaşadığı duygular nasıldır?
• “Esnaflık çok güzel olaydır. Yalnız sevmek lazım. Ben sevdiğim için esnaflığı, hoşuma gider.”

• Bir gün nasıl geçer, neler yaşarsınız?
• “Bir günüm dükkanda geçer, gelen geçen arkadaşları görürüm, özellikle eski insanları görürüm sabahları dükkanın önünden geçiyorlar. Sabah 5:30 gibi açarım dükkanı, tabii paradan dolayı değil, temizlik yaparım, sabahın o sakinliğini severim.”

• Hiç düşündünüz mü esnaf değil de memur olsaydım, masa başı bir işim olsaydı diye?
• “Kesinlikle düşünmedim, asla yapamam. Birinin emri altında giremem. Kendim bileyim, kendim yapayım.”

• Yetki sahibi olsaydınız esnaf için neyi değiştirmek isterdiniz?
• “Esnaflar için örnek verecek olursam kredilerin kontrollü verilmesini isterdim. İkincisi bu Çarşı’nın daha canlı, daha temiz olmasını isterdim. Belediye zabıtalarının İngilizce konuşması ve turistlerle ilgilenmesini isterdim. Etrafın daha temiz, hijyenik olması için elimden geleni yapardım. Başı bozukluk olmamasını isterdim. Otorite eksikliği var. Tuvalet sorununu gidermek isterdim.”

“ÇOCUKLUĞUMUN KIBRIS’I KADAR HİÇBİR ZAMAN MUTLU OLMADIM”

• Sizi en fazla ne mutlu eder?
• “En fazla mutlu olduğum an sabah dükkanımı açmak, o sessizliği ve sakinliği görmek mutlu eder. O tertemiz insanları görmek.”

• Çocukluğunuzun Kıbrıs’ı nasıldı?
• “Çocukluğumun Kıbrıs’ı kadar ben hiçbir zaman mutlu olmadım. O zaman herkes birbirini severdi. Herkes birbirini bilirdi. Şimdi kim ne yapar bilinmez. O zaman normal olan bir şey şimdi anormal oldu. O zaman kanunlu olan şey şimdi kanunsuz oldu. Herkes birbirini sever sayardı, şimdi bitti o iş. Ayrıca toplu taşımacılık bu ülkenin kanayan yarası.”

• Hayalinizde bir ülke var mı, nasıl bir ülkede yaşamak isterdiniz?
• “Kendi ülkemi severim, burada yaşamak isterim ancak düzenli olsun. Belki çok zorda Antalya’da yaşayabilirim. Ama burası daha iyi, ülkem burası.”

BARIŞ GÜZEL

• İş saatinde veya özel hayatınızda en fazla nelere öfkelenilirsiniz?
• En çok sinirlendiğim olay bu siyaset olayları. Örneğin Türkiye’de bu kadar şehitler oluyor. Kimsenin umurunda değil, burada ben Vatan, Millet, Sakarya yapmıyorum. Bu insanlar ölür gider. Mesela Türkiye buraya bu kadar para yollar, şükürler olsun. Fenama giden konu hiç konu ile alakası olmayan birinin ki bunlar sayılıdır gelip bana seni Türkiye besler demesi. Ben onu zaten biliyorum. Barış güzel bir olay Türk, Kürt herkes kardeş. Bir de en çok sinir olduğum Türkiyeli, Kıbrıslı ayrımcılığının kalkması lazım buradan. Bunlar iç savaşa götürür.

• Mesleğiniz size ne kazandırdı veya neler kaybettirdi?
• Çok tecrübe kazandırdı, insanları tanıdım. Maddi yönden pek bir şeyim olmadı ama insanları iyi yönden de kötü yönden de çok iyi tanıdım. Ömrümüz geçti, Güney Kıbrıs’tan Baf şehrinden gelen, Kuzey’den Tatlısu’dan beni görmeye gelen insanlar, para değil önemli olan.”