Türkiye’nin Evet-Hayır’ı
‘Evet’ / ‘Hayır’ dönemi yaşıyoruz. Sabah kalkıyoruz ‘Evet / Hayır’ akşam yatıyoruz ‘Evet/Hayır’.  Küçücük iki sözcüğün akılları darmadağın ettiği bir dönem işte.

Çok kalmadı, Türkiye, kendi geleceği ile ilgili olarak ‘Evet’ veya ‘Hayır’ demek üzere. Sistem gereği, sonuç hangisi çıkarsa da herkes sonuçlarına katlanacak.

*  *  *

Çevre iyice karıştı. Suriye bombalar yağdırıyor, ABD bombalar yağdırıyor.  Rusya, bombalar yağdırmaya  hazırlanıyor.... İran, İsrail  falanda eller tetikte... Kimin her an ne yapacağını ve sonuçlarını kestirmek  çok ama çok zor...

Türkiye mi ?  Ben hala Türkiye’nin ne istediğini, ne yapmaya çalıştığını, bütün bu olup bitenlerden ne kazanıp ne kaybedebileceğini, -itiraf etmeliyim ki-  tam olarak anlamış değilim.  Garip ama, Türkiye’nin, dünyasının neresinde olmak istediğini de anlamış değilim.  Avrupa’ya küs... Rusya ile flört halinde... Ama Esad düşmanı... ABD’nin yaptıklarını destekler gibi bir durumda... İsrail ilişkileri ? Ne kokar ne tüter...

Neyse... Şimdi  ‘Evet / Hayır’ önemli. Ondan sonrası mı ? Allah kerim !!!

Kıbrıs’ın Evet-Hayır’ı
Türkiye, geleceği için Evet/Hayır tartışmalarını yaşarken, bizim buralarda da Evet/Hayır’ın yeniden gündeme gelebileceği umutları yeşerdi yeniden. Akıncı-Anastasiadis görüşmeleri başlamak üzere.  Pürüzleri ortadan kaldırmayı başarırlarsa biz Kıbrıs halkını da bekliyor olacak ‘Evet/Hayır’ tsunamisi. Olur ya, Akıncı ile Anastasiadis bir sonuç elde ederse,  Rum’u Türk’ü, sandıklara koşacağız biz de. Geleceğimiz için ‘Evet’ veya ‘Hayır’ diyeceğiz. Kıbrıslılar olarak karar vereceğiz: Birlikte, yanyana, iyi birer komşu olarak mı yürüyeceğiz geleceğe ? Yoksa, bölünmüş olarak mı ?

Kıbrıslı mı ?

Başbakanımız yine yaptı yapacağını. “Bu adada Kıbrıs’lı yok... Türk ve Yunanlı var...” deyiverdi. Bazılarının çok ama çok hoşuna gitti bu açıklama. Tüyleri diken diken oldu sevinçten,  alkış tuttular.  Zaten “Kıbrıslıyım” diyenlere çok kızıyorlardı. ‘Kıbrıslı Türk’ denmesine bile karşı çıkıyorlardı bazen. Başbakanın bu sözlerinden sonra göklere uçtular sevinçten.  “Kıbrıslıyım” demekten utanıyorlardı, şimdi rahatladılar.

İş karıştırmak değil niyetim. Ama aklıma bir zamanlar Kıbrıs halkı üzerinde yapılan bir DNA araştırmasının sonuçları geliverdi. Araştırıp resmi raporları bulmaya üşendim açıkçası. Hatta “Değmez” dedim. Ama hatırladığım kadarıyla, o araştırmada, ne Kıbrıslı Türkler saf kan Türk ne de Kıbrıslı Rumlar, saf kan Yunanlı çıkmamıştı. Ama bu önemli değildi aslında. Önemli olan herkesin  kendini  ‘ne’ olarak gördüğü ‘ne’ olarak hissettiğiydi.  Başbakanımız da kendi, safkan Anadolu’lu Türk hissediyordu. Bu da yeterliydi.

Sokak Ağzı

“YDÜ kadınlar basketbol takımının büyük başarısını kutluyoruz. Ama bir ‘ayrıntıyı’ da bir kez daha hatırlatalım. YDÜ Basketbol takımı, bir KKTC takımı değildir.  TBF’ye kayıtlı, TBF’ye bağlı bir Türkiye basketbol takımıdır.”

*  *  *

“Lefkoşa Türk Belediyesi’nin borçları açıklanıyor arada bir. Ben hala anlamadım tam olarak durum ne ? Birileri başka rakam veriyor diğerleri başka.. Benim gördüğüm LTB’nin yollardaki çukurları bile kapatmaktan aciz olduğu.”

*  *  *

“Tek vatandaşlık konusunu tartışıyor batılılar. Ama cahildiller. Bilmezler ki bizim burada elinde dörd dane pasaport dutanlar var. Sayalım ?  KKTC – KC – TC – İng....”

*  *  *

“Dev deniz anaları varmış denizlerimizde... Sokaglarımızda dolaşamıyordug şimdi denize da giremeyeceyik artıg...”

*  *  *

“Kanserden ölenlerin sayısı beni şaşkına çevirdi. Bilirdim ama rakamları görünce daha da şaşırdım. Hiç kimse bize yediklerimizden olmadığını söylemesin lütfen.”

*  *  *

“Geçen gün, referandum için oy kullanan yaşlı bir Anadolulu kadınla konuştum. Okuması yazması yokmuş. Sandığa gittiğinde ‘Ben Hayır’a basacağım mühürü, gösterin bana yerini’ demiş. Bir görevli ‘Aha buna’ demiş vurdurmuş sol taraftakine. Sol taraftaki ‘Evet’ içindi halbuki. Vah Anadolu vah dedim içimden.”