Psikolojide "yansıtma" denen durum kimilerinin üzerine siner...
Küf gibi kokar (!)

*  *  *

Tipik özelliği, insan, kendisine söylemesi gerekenleri, karşısındakine söyler!
İşin özü paranoyadan beslenen bir savunma mekanizmasıdır!
Meclis'te profesörü var bu işlerin, icabında anlatır.

*  *  *

"Ezilmiş, büzülmüş, bitmiş!"
İnsan kendini böyle hisseder mi?
Elbette!
İktidar ve güç sahibi olmak için merhamet dileniyorsa eğer!...
Tek bir oy, tek bir vekil, tek bir imzaya dahi muhtaçsa...
Maaş denkleştirmek peşinde eziliyor, büzülüyorsa...
Yasa çiğneyen yatırımcı karşısında çaresizse, el pençeyse birilerinin önünde...
Trafik cezasını dahi el altından sildirecek kadar basitleşmişse...
Entrika odaklı bir siyaset öyküsünün tam ortasında çaresiz çırpınıyorsa...

*  *  *

Paranoya delice bir korkudur!
Gölgesinden dahi ürkütür çoğunu.
Kıbrıs'ın dramında "çözüm"dür kimilerinin ödünün koptuğu!

*  *  *

Mavisi yırtık coğrafyalarda en kutsal dilenme "çözümdür!"
Hiç ayıbı yoktur bunun!
Barıştır en onurlu direnme!
Çünkü birkaç kuşak yanmıştır, nüfusu artırılmış yalnızlaşan köhne karanlıklarda!
Kinin ve hıncın toprağını iflah olmaz bir hırs ve yağmacı bir aymazlıkla sürenler, bir porsiyon menfaatin uşaklığına köreltmiştir insanlığı!

*  *  *

Yüzleşecek yüzleri yoksa, en önemli gizleri hakikatse, kılıktan kılığa girmekse kostümleri ve mevsimleri her rüzgarda savrulmak...
Ezilmiş...
Büzülmüş...
Bitmiştirler...

*  *  *

Küf tutar kimi beyinler (!)
Çözümü "dilencilik" görür, "barışı" eziklik!
Vesayeti kutsar!
Kokar (!)