KONUK YAZAR

Orestis Agisilau

1960 yılında Kıbrıs’ın iki toplumu olan Kıbrıslıtürk ve Kıbrıslırum toplumları tarafından Kıbrıs Cumhuriyeti kurulmuştu. Fakat ne yazık ki Yunan ve Türk milliyetçiliği bu cumhuriyetten daha güçlüydü ve bu yeni devletin kuruluşundan ancak üç yıl sonra bozulmasına yol açtılar.

1974’te daimi bir bölünme ortaya çıktı. Kıbrıslırumlar güneye, Kıbrıslıtürkler de kuzeye geçtiler. Şiddet yüklü bir dikenli tel ülkeyi ikiye bölerken, her Kıbrıslı’nın ruhu da bölündü…

Zaman geçiyor… Yaşlılar yavaş yavaş göçüp gidiyor ve gençler ortaya çıkıyor. Kıbrıslırumlar’la Kıbrıslıtürkler, kendilerine kalmaları söylenen yerde, yaşamaları söylenen bir hayatı yaşıyorlar. Bölünmüşlüğün en olumsuz yanı Kıbrıslılar’ın iki yabancı gibi yaşamasıdır… Sanki de iki ülke vardır ve iki Kıbrıs halkı vardır. Geçmişin ortak buluşmaları ve ortak kutlamaları artık Yunan ve Türk’tür… Geçmişten bazı barışçıl hatıralar da yavaş yavaş kayboluyor… İletişim ve ilişkiler azdır… Gençler Yunan ve Türk propagandasıyla büyütülüyor ve kimi zaman öteki toplumdan tek bir şahsı bile tanıyamıyorlar.

Kişi olarak ben bu durumla uzlaşmayı reddettim.

Ben farklı bir Kıbrıs’ta yaşamaya karar verdim, bütün bir Kıbrıs’ta, tüm yurttaşlarıyla birlikte… Utanç sınırlarını geçmek bazıları için düşünülemez bile. Ancak ben ve benim gibi başkaları için bu geçit yurdumuzun öteki yarısını tanıma, Kıbrıs nüfusunun öteki yarısıyla tanışma için bir geçittir…

Kıbrıslıtürkler’le pek çok ilişkim var… Bazılarıyla ilişkilerim diğerlerine kıyasla çok daha güçlüdür. Onlarla pek çok deneyimi, düşünceleri, duyguları, ortak düşlerimizi, umutlarımızı ve birleşik bir Kıbrıs için ortak mücadelemizi paylaşıyoruz. Tüm bunlar benim şöyle düşünmeme yol açıyor: Bazı çevreler yurdumuzu bölmeye çalışırken, insanların yüreklerini ve ruhlarını bölmeyi asla başaramayacaklar…

İnanıyorum ki Kıbrıs sorununun çözümü insanlardan başlamalıdır. Eğer günün birinde liderler siyasi bir çözüm bulmayı başarırlarsa fakat insanlar birbirlerinden nefret etmeye devam ederlerse, bölünme kalıcı olacaktır. İşte tam da bu nedenle insanlar yeni bir Kıbrıs’ın temellerini atacak bir hareketlilik içine girmelidirler. Eğer birlikte çalışırsak, ortak Kıbrıs kimliğimizin alevini canlı tutabilir ve daha iyi ve birleşik bir Kıbrıs için umudumuzu koruyabiliriz.

(Orestis Agisilau – 3.1.2015)