“When you come to a point where you have no need to impress anybody, your freedom will begin” (Hiçbir kimseyi etkileme ihtiyacı duymadığın zaman özgür olursun)
                                     
Bireysel özgürlüğü çok iyi açıklayan bu düşünce dizisini Landmark grubundan Özlem  gönderdi. Özgürlüğü bu kadar güzel tanımlayan bu sözleri  çok etkileyici buldum.

Bir insanın özgür birey olması anlaşılabilir de evli bir kadın nasıl özgür ve bağımsız  olabilir? Olabilir mi? Yanıtlanması gereken esas soru bu..

Yıllardır evli olduğum Bekir Azgın’ın açık kalp ameliyatı geçirmesi gerektiğini, yoğun bakım ünitesinde anlatan doktor hanım, bana bakarak ameliyat sonrası yanında 24 saat birisinin kalması gerektiğini ısrarla vurgulayınca, profesyonelliğe olan inancımdan ve memleketteki hasta bakımı konusunda kötü deneyimleri de düşünerek sormak  zorunda kaldım: “Hemşirelik hizmeti için mi?” Bocaladı ve “Moral için, acil durumlarda hemşirelere haber vermek için” dedi ve ekledi: “Siz ayrı mı yaşıyorsunuz?” Donup kalmıştım! O halde yanıt veremeyip, “Yook” demekle yetindim. 

Nereden bilsin, ben değil 38 yıl birlikte yaşadığım insana, yardımıma ihtiyacı olan herkese “hizmet” etmeye hazır bir insan olduğumu.

Belli oluyordu ki Doktor hanım bizim alışılmışın dışında bir evlilik sürdürdüğümüzü tahmin edemiyordu. Aslında ben de ilk başta ruh ve kimlik açısından özgürlüğe yatkın olduğumu bilerek bana evlenme teklif eden Bekir Azgın ile bu kalitede bir evlilik ilişkisi kurabileceğimizi hayal edemiyordum.

Felsefeye ve filozoflara oldum olası düşkünüm. Çünkü hayat ve insani ilişkiler, “düşünceler ve kelimeler” ile mana kazanıp güzelleşebilir, değerli hale gelebilir. Yaşamı, boş ve anlamsız geçirmek kadar kötü bir durum olamaz! Olmamalı!

1975 sonunda yayın hayatına başlayan ve o zamanlar haftalık yayınlanan Yenidüzen gazetesinde “Felsefe Sohbetleri” başlığı altında B. Azgın imzalı makaleler dikkatimi çekmişti. O günkü koşullarda gazetelerimizde felsefe yazısına rastlamamıştım. Tabii “Azgın”soyadını da ilginç bulmuştum.

”Kim bu insan?” diye merak ederken, KTFD Kurucu Meclis toplantılarından birinde Naci Talat, liseden sınıf arkadaşı, Ankara’da birlikte üniversite hayatı geçirdiği ve CTP üyeliği ile perçinleşen yakın dostu B. Azgın’ı bana tanıştırdı. Her gün gece geç saatlere kadar süren Meclis toplantılarımızı, dinleyici bölümünde takip ederdi. Çok değişik bir tipi vardı, 30 yaşlarında olmasına rağmen saçları yoğun şekilde kırlaşmış, mavi gözleri ve etkileyici konuşmaları vardı. Her konuşması anlamlı ve düşünceye, bilgiye dayalıydı. Ankara’da İlahiyat Fakültesi bitirip Moskova’da doktora yapması da onu farklı kılıyordu. Babası ona “ya burs bulup okursun, ya da sana kuzu-oğlak verir onlara bakarsın” demiş.. Sadece İlahiyat için burs verildiğinden bu bölümde okumaya mecbur kalmış.  Gerçi okulundaki değerli hocalarından çok memnundu. (Bahriye Üçok, Hilmi Ziya Ülken, Hıfzırrahman Raşit Öymen gibi) 1977 de Ankara ziyaretimizde Bahriye Ücok, Danışma Meclisi üyesiydi..Onu mecliste ziyaret ettik.. B.A. 1963 olaylarında Bahriye hanımın onunla ilgilendiğini, “Gerekirse sana annelik yaparım” dediğini hep anlatır. Öyle güzel karakterli insan öldürüldü maalesef..

Daha sonraları Özker Özgür’ün evinde sık sık buluşur olduk. Rahmetli Zehra hanımın sofrasında akşam yemeği yerdik. O sıralar Bekir’e evlenmek için bazı kız arkadaşlarımı önerdiğim olmuştu. Yakın arkadaşlarımızla düzenlediğimiz piknik için Luricina-Bodamya arasında yaşayan ailesinin evine gidip kuzu aldığımızı anımsıyorum. Babası beni görünce “inşallah Fatma Sezer elimi öper de gelinim olur” demiş ama, elini sıkmakla yetindiğimden umutları boşa gitmiş.

Ben TKP’li o CTP’liydi. Zaten ikimiz de bu iki partinin işbirliği yapmasını savunduk hep. Olmadı, olamadı. Gün gelecek o CTP’den istifa edecek, ben ise TKP’den istifa edip CTP’ye girecektim!

Bir gece Ö.Özgür’ün evindeki yemekten sonra, Zehra hanımésiz birbirinize karı koca arayacağınıza neden evlenmiyor sunuz?” deyip bizi yalnız bıraktı. Şaşırmıştık. İlk  B.Azgın açtı galiba konuyu. “Biz arkadaşız, evlilik durumu için zaman isterim” dedim. O, “sonradan oluşur” dedi.

Birkaç akşam daha konuştuk, “şartlarını” açıkladı. Çocuk istiyordu, adlarının yeni ve Türkçe olması koşulunu koydu.(nitekim iki oğlumuzun isimlerini de o koydu) Belli ki bazı insanlar ona “Fatma, erkek dünyasında tek kadın politikacı, köylere kahvehanelere, meyhanelere gider, çocuk bakıp ev hanımlığı sürdürecek birisi değildir” telkini yapmıştı. “Benden önceki hayatın beni ilgilendirmez, ailem kimi götürürsem gelinleri olarak kabul eder, sosyal ve politik çalışmalarına engel olmam, dürüstlük ve saygı temelinde iki özgür bireyin birlikteliği olacak “dedi. “Sen iyi bir insansın” sözleri hala kulaklarımda..

O acele ediyor bense süre istiyordum. Pazar gün için köyüne gidip ailesine müjdeyi verme teklifine karşılık “Önce Girne’ye gidip ağabeylerime durumu anlatayım” dedim. Pazartesi Ö.Özgür eczaneye geldi. “Bekir’in babası traktörle anti-tank mayınına çarpıp ölmüş, ben gidiyorum, istersen benimle gel” dedi. Cenaze evine gidince annesi bana “gelinim” diye sarılınca evlilik kararı verilmiş oldu..Yılbaşı gecesine birkaç gün vardı. Bizim eve davet ettim.. Hemen nikah muamelesine başlayıp 21 Ocak 1977 de, Kamran Aziz ve Zehra Özgür tanıklığıyla, işlerimizden çıkıp Sarayönü Camiine gidip nikahlandık ve tekrar işlerimize döndük.

B.Azgın’ın önemli özelliği her zaman düşünce ve duygularının aynı çizgide seyretmesidir. İnişi, çıkışı, yalanı, dolanı yoktur. Kendi kendine yeten, aşırı talepleri olmayan, Moskova’daki hayatından kalan, “para” ile ilişkiyi sevmeyen birisidir. En yakınları ile yabancı insanlara muamelesi aynıdır. Gereksiz konuşmaz. Kanaatkârdır. “Benim için biraz yiyecek, kitap, klasik müzik plağı alacak para yeterlidir” demiştir. Bir elmayı 100 kişiye eşit biçimde paylaştıracak kadar adildir.

Tıka basa kitap dolu kütüphaneler,  gazete, dergi, resim, plak, CD koleksiyonları arasında bir yaşam sürüyoruz. Bahçemizde Kıbrıs’a has kokulu çiçekler başta ekim ve bakımıyla ilgilenir. Ben ise, annem gibi, çiçekleri koparıp evde ve eczanede vazolara, tabaklara koyarım. “Katliam yapıyorsun” dese de beni vazgeçiremez.

Seyahatleri çok severiz. Hangi ülkeye gitsek, en iyi mihmandardır. Gitmeden okur, dünya kültürüne hakimdir. Yıllardır makale yazar, ansiklopedi ve yazım klavuzunu mutlaka kullanır.
Stresli, düşünceli ya da konuşmak istemediğim zamanlarda gücenip kırılıp “neyin var” demez. Tartışmalarımız, çocuk eğitimi üzerine olmuştur. Çocuklar doğar doğmaz ayrı odalarda yatmalarını istemiş ve uygulatmıştır.

Üzülünce, “Sonra rahat edeceksin” demiş ve haklı çıkmıştır. Kültürel bağlamda, Şehirli-Köylü atışmamız devam eder. “Tomates ile patates” bitkilerini ayırt edemememle dalga geçer. Hiçbir kağıt oyununda onu yenememek beni çıldırtır. Sabaha kadar Konken, Kanasta oyunlarında, tüm oyuncular olarak hile yapsak bile onu yenemeyiz. Her şeyi, oyunları (Briç gibi) kitaplardan okuyarak öğrenir. “Artık kitap yaz, okuma” desem de okumayı tercih eder.

Çok yakın aile ve arkadaşların davetinden başka düğün, sünnet, doğumgünü, evlilik yıldönümü gibi törenlerden hoşlanmaz. “Biz hiçbirini yapmadık, kusura bakmasınlar”der. Çok seyrek olarak benim gitmek zorunda olduklarıma eşlik eder.

Yalnız gittiğim yurtdışı kongrelerine, siyaset, mesleki ve diğer sosyal alandaki çalışmalarıma engel çıkarmadı. Çocuklar küçükken “Evi, çocukları ayarla, öyle git” derdi. Annem babam ve ev temizlikçileri kurtarıcımdı.
Akıl danıştığımda fikrini söyler. Ben tersini yapar ve başarısız olur, üzülürsem, ellerini açarak; “Ben sana söylememiş miydim?” der.

“Cankurtaran” özelliği var. Marmaris-Datça “mavi turlarda” 2 kez beni 1 kez Bilge’yi ve bir arkadaşımızı, uzun mesafe yüzüp kurtarmıştır. Bana, çocuklara haksızlık ve kötülük yapmak isteyenler karşısında “panter” kesilir.
Tansiyon, Kolestrol, Trigliserid, Şeker, Prostat tahlillerini sıkça yaptırıp ilaç kullanması gerekmeyen bir insanın nasıl olur da tüm kalp damarları tıkanır inanılmaz bir şey. Bir yıl önce sigarayı da kesmişti. Doktorlara bakılırsa bunun nedeni “stres” imiş..

Bu güne kadar ilaç kullanmadan sağlıklı yaşayan Bekir Azgın, şimdi ilaçlar ve bakımla iyileşmeye çalışıyor. Yazıları, müzik programları, öğrencileri ve ailemiz onun tam olarak iyileşmesini bekliyoruz.