Cansu N. Nazlı
[email protected]

BİR ÇOCUKLUĞU, YENİDEN

Bir gün yolun düşerse çocukluğunun evine
bir portakal yaprağını ezerek avucunda
kokusunu uzun uzun içine
çekmeyi sakın unutma.
gövden ve yüreğinle bir daha dolaş
artık geri gelmez çocukluğunu
mersinleri hışırdata hışırdata

Zeytinlerin serin, kaba gölgelerinde
bir gövdeye sırt verip
çocukluğunu büyüten su seslerini
uzun uzun dinlemeyi unutma,
ölmüş bir babanın umursuzluklarını
ve bir ananın patlayan avuçlarını
sokaklardan, bahçelerden sormayı
sakın unutma.

Zamanın ve betonların gövdene
ve yüreğine sardığı kabuğu
kırmadan, çatlatmadan döneyim deme
uğuldayan, debelenen dünyaya.

F. Demirağ, Tanrı Müziği Bir Sessizlikte