Parayla bezenmiş pastanın en büyük dilimini alan futbol, diğer federasyonların Napolyon tarzındaki tutumuna ayak uyduruyor.

Dışa açılım konusunda diğer federasyonların çok gerisinde kalsa da sayı bakımından en büyük branş olması nedeniyle gündemden düşmez.
Yıllardır süre gelen bir düşünce hakim futbolda.
Kulüpler kapanacak.
Kapıya kilit vurulacak.
Bu cümleler, futbolun olmazsa olması oldu.
Çalışmalarını ve özverisini takdir ettiğim Kıbrıs Türk Futbol Kulüpler Birliği Başkanı Yurdaer Garip, dün bir açıklama yaparak, yukarıda söylediğim cümleleri bir kez daha tekrarladı.
“Her geçen gün daha da zora giren futbolumuzla ilgili acil önlemler alınması gerekir. Ülkedeki ekonomik zorluklara paralel olarak futbol kulüpleri çok zordadır. Bunu tamamlanan transfer döneminde gördük” diyen Garip, ülkenin durumunun futbolla paralel gittiğini özetledi.
Tamam güzel. 
Futbolun ve diğer spor dallarının önünü açabilmek amacı ile gerçekleştirdikleri çalıştayda ise kararları seçimler öncesinde tüm siyasi partilerle görüşerek durumun ne kadar vahim olduğunu anlattıklarını belirten Garip, “Bu son trendir, eğer çalıştayda alınan kararlar uygulanamazsa birçok kulüp kapısına kilit vuracaktır” açıklaması futbol bitti anlamını taşır.
Bu açıklamanın özeti şu.
Bakın ilgilenin.
Bakın aldığımız kararları uygulayın yoksa futbol bitecek.
Ama gerçek şu dünya döndükçe futbol var olacaktır.
Ve bu ülkede de futbol siyasilerin kamuoyu önüne çıkmasında bir etkense devam edecektir.
Hiçbir kulüp kapanmadan hem de.
Yanlış anlaşılmasın Yurdaer Garip’in açıklaması yanlış bir açıklama değildir. Doğru bir açıklamadır.
Ancak bu açıklamayı anlayacak, radikal kararlar alacak ve bu radikal kararlara uyacak bir toplum değiliz biz.
Siyasi rant olduğu sürece, futbol bu rantın en büyük çarkını teşkil edecektir.
Bet ofislerinden gelen parayla oluşturulan havuz ve bu havuza akan parayı 100 katı artırsak da bir şey olmaz.
Günü birlik olmaya devam eder her şey.
Bu nedenle, özelde futbolun genelde ise ülke sporunun ilk önce yönetim anlayışının değişmesi gerekir.
Kişisel olarak hiçbir federasyonun özerkliğine inanmayan biri olarak, sporun önce bu imajının ortadan kaldırılması gerekir.
Federasyon yöneticileri ile sporun yönetim erkini bulunduranların kesiştiği noktada para olduğu sürece, ağlamaya, sızlamaya devam edeceğiz.
Bu karmaşık yapıdan yani, var olan karmaşık siyasi yapımızdan her şeyin düzenli olmasını beklemek ölüden göz yaşı beklemeye benzer.
Bu nedenle önce sporun yöneticileri, kişisel düşünmeden hareket ederek, siyasi anlayışı değiştirmek için öncü olmalıdırlar.