Gece, ters yüz olur mu?
"Bulutsu bir sesle olur" der Cemal Süreyya.
Hem de bir uçtan, öbür uca...

***

Gece 'ters yüz' olunca 'gündüz'e gelir karşılığı!
Kim bilir 'gri' bir zamana...
Ya da hasretlere...

***

Gece 'karanlık'tır önce!
Korkakların 'kirli saati'dir...
Onca 'alçaklığın' kıvılcımı...
Kar beyaz vicdanların ise sessiz uykusudur, gece...

***

'Düş'tür...
Ve bir peri masalıdır...
Tam da 'kavuşacakken' kahramanı, gün doğar nedense...

***

Kimilerince 'prova' saatidir, ölümün...
Uyur insan...
Uyanır...
İyi de 'uyanmazsa', bunu nereden bilir?

***
...
Sen uyu...
Yastıkta başının bıraktığı çukura fısıldayım yoldaş sözcüklerimi...
Sıcaklığına katayım ateşimi, tutuşsun...
Ve hayallerin sağnağı söndürsün bu alevi...
Bu gece, yine imgeler biriktirdim 'sen'li...
'Acaba'lar kurdum usumda...
"Belki"ler dizdim serseri bir ruhla...
- Belki koluna yaslamıştır yanağını, dudağı titriyordur belki...
Sen uyu, yazayım ben düş yolculuğumu...
...
Gece, böyledir...

***

Bir 'utangaç' tomurcuktur, heyecanla bekler sabahı...
Bir titrek lambadır, 'kalp soygunları'nın gizli tanığı...
İnce bir 'sızı'dır illa ki gün batınca azar...
Yorgun bir bedendir, 'kırıldıkça' kanar...
Bir çift gözdür, 'yum' diye, 'yumul' diye aşka bezenen...
Sarhoşluktur, kimi anda alkolü hiç gerektirmeyen...

***

Gece 'ay'dır.
Ve Neşe haklı, "Ay, aşktan yapılmıştır..."
O nedenle bazen 'dolu'...
Ve bazen 'incecik bir tüy' gibi gecenin koynuna sarılıdır...
'Bulutsu' bir sesle ters yüz olana kadar...