İnsan, ne kadar doğal olursa olsun hasbelkader kendini içinde bulduğu maskeli balolarda bocalayabiliyor. Ne kadar yalansız olursa olsun karşıdakilerin yalanıyla kafası karışabiliyor.  Ne kadar sevgiyle dolu olursa olsun sevgisizlikler ortasında şaşkın, mahzun ve çaresiz kalabiliyor. Başkalarının sahteliği karşısında kendi içtenliği de yara alabiliyor.

Hayatta beni sevmeyen, kötü bakışlı, konuştuklarıyla düşünceleri farklı olan insanlar arasında bulunmaktan daha fazla dengemi bozan bir şey yoktur. Bu yüzden yakın çevremi iyice daraltıp onun dışındakilerle de arama temkinli bir mesafe koymuşumdur. Yine de başkalarının ruhunu, sınırlarını ve kodlarını belirlediği yabancılaştırıcı ortamlardan kaçamıyor insan. Sonuçta kendimizin seçmediği pek çok kişiyle ilişkilenmek, çok da tercih etmediğimiz pek çok mekânda bulunmak durumundayız.

Aslına bakılırsa durum hiç de bu kadar basit değil. Maske taşıyan pek çok insan bunu çaresizlikten, kendini koruyabilmek, var olabilmek için yapıyor. İçten olmaması, kendisi gibi davranmaması sizin öyle olmadığınızı düşünüp kendini güvenceye almaya çalışmasından… Pek çok insan, maske taşımaktan memnun değil ama başka bir varoluş bilmiyor. Başkalarının sahteliğinden ürktüğünden kendini korumaya almaya çalışıyor. Kendine, geçmişine dair kabul edilebilir bir anlatı sunuyor. Anlattıklarıyla bizde bir intiba oluşuyor. Bu seçilmiş ayrıntılarla kurulu anlatıda onun hayatının karanlık alanlarını göremiyoruz.

Bazen insanlara karşı kibarlığımı sorguluyorum. Kibarlık bir sahtekârlık gibi algılanabilir çünkü. Benimkisi biraz da kabuğun altındaki insana dair bir sezgiden gelen bir şey… İnsanların mecburiyetlerine, istemedikleri durum, kimlik ve mekânlara mahkûm oluşlarına ilişkin bir farkındalık hali. Bir yandan da kendi masumiyetimi yitirmek, kötülüğe laf yetiştirirken kendimi bir başka kötüye dönüştürmek istemiyorum. Kibarlığım kurgulanmış bir şey değil, içimden böyle geldiği, başka türlü davranamadığım için var.

Çok bariz haksızlıklar karşısında kabalaşmam ama kaplan kesilirim. Zarif bir biçimde, zekâyla kendini savunmak da mümkündür her zaman. Ayrıca kırgınlığı, öfkeyi dile getirmek de bir içtenliktir. Kibarlık bu noktada bırakılmak zorundadır. Adı kibarlık değil sahtekârlık olmuştur çünkü.

Burada önemli olan adalet duygusu, karşıdakine öfke duyup bunu dile getirirken haksızlık yapmamaktır. İnsanın her zaman bilemediği bazı gizli nedenler, bazı faktörler vardır. Bazı insanlar haklı olmalarına rağmen bunu açıklayacak kelimelere sahip değildirler. Bazen de gizlemek istedikleri, utanç duydukları bir gerçekten ötürü kendi masumiyetlerini ortaya çıkaracak bir bilgiyi vermemektedirler bize.

Geçenlerde yaşadığım ve biriktirdiğim bütün olumlu enerjiyi birden emen bir tatsız durum yazdırdı bana bunları… Böylesi olumsuzlukları bir hayat dersi gibi de düşünebilir tabii insan.

Her zaman temkinli olmak hayatı giren bir şey… Bazen akıntıyla sürüklenip, gözü kara bir yerlere girmek de gerek. Doğrusunu söylemek gerekirse hayat boyu daha çok da böyle davranmışımdır ben… İşaretleri doğru okumaktır buradaki yol gösterenim. Hayattaki her şey bir işaret taşır çünkü… Bir insanın ses tonu, bakışı, duruşu, görüştüğü insanlar, bazı tercihleri… Yine de yanılabilir insan. Gerçek ne kadar yalınsa o kadar da karmaşık çünkü…

Hayatta bazı şokları yaşamak iyi bir şey belki de… Uzun zamandır akmayan gözyaşların akıyor böylece. Onlar akarken içinde birikmiş zehirleri de götürüyorlar. Kirlenmelerden arınmaya çalışıyorsun.

Uzun yolculuklarda çeşitli coğrafyalar üzerinde akıp giden hayatların farklı renklerine tanık olurken kendi rengini de daha iyi görebiliyorsun. Hayatın bu şenlikli halinin içinde sayısız kederler olsa da dünyanın hiç bitmeyecek keşifler saklayan bir yer olduğunu duyumsamak insanın içini kanatlandıran bir şey.
Kanatlandığın yerlerde seninle birlikte uçanlar, neşene neşe katanlar, sana sevgiyle gelenler olacağı gibi kanatlarını kırmak isteyenler de bulunacaktır.

Önemli olan sensin yine de… Ta içerden bildiğin, tanıdığın kendinsin… Her şeye rağmen iyilik ve güzellik doluysa için, dünyaya ve başkalarına karşı şefkatli ve özenliysen vız gelir tırıs gider başkalarının kötücüllüğü ve sevgisizliği…