Uzunca bir süre ‘Kurultay İstihdamları’na takıldık kaldık.  Sanki  ‘geçici’ (!!!) istihdamı meselesi yeni bir meseleymiş gibi... Çook uzun yıllardır yok muydu ?  Hatta ve hatta bu uygulama politikacılarımızın ‘geleneği’ haline gelmemiş miydi ?  İnsanlarımız buna alıştırılmamış mıydı ?  Kızına, oğluna, damadına, gelinine hatta eşine  iş isteyenler dört gözle ‘seçim’ arifelerini, ‘kurultay’ arifilerini dört gözle bekler duruma getirilmemiş miydi ? Çeşmenin başındakiler dışında kalan herkes,  yıllardır  bu rezilliği  dile getirmiyor muydu ?  Uygulayanlar mutlu, uygulamaya uzaktan bakanlar şikayetçi değil miydi ? Uygulamanın ‘mucitleri’ mutlu, geriye kalanlar mutsuz değil miydi ? 
Soru yağmuru devam edebilir daha.  
     ***
Hükümet’in  CTP kanadı başından beri  ‘UBP Kurultayı’ öncesi yapılan  ‘geçici’ istihdamlarından rahatsız olduğunu dile getirmekteydi.  Sözleşmelerin iptal edileceği de, önce,  ‘söylentiler’ler şeklindeydi.  DP –UG kanadı ise önce sessiz kaldı.  Başbakan istihdamların iptal edileceğini resmen açıklayınca “Haaayııır olamaaaaz” dedi.
CTP ile ortağı DP-UG arasında,  bu konu önceden tartışıldı mıydı tartışılmadı mıydı ? Bir görüş birliğine varıldı mıydı varılmadı mıydı ?  
Hiç kimse kusura bakmasın ama bu, insanlarımızı,  hele hele ‘yöntemi’ benimsemeyenleri, torpili olmayanları, torpil kullanmayı düşünmeyenleri ve de  binlerce işsiz gencimizi hiç mi hiç ilgilendirmezdi. Onları ilgilendiren tek bir şey vardı:  Ülke,  hangi siyasi görüşte isterse olsun,  ‘ayrıcalıklılar’ ve ‘ayrıcalıksızlar’ olarak bölünmeye devam edilecek miydi edilmeyecek miydi ?
     ***
Şimdi ortada bir ‘karar’  var.  Önce sınav... Başaranlar devam... Başaramayanlar dışarıda...
‘UBP Kurultayı’  dönemi  istihdamlarını silmek isteyen CTP kanadının formülüne karşı çıkan DP-UG, -galiba biraz da inat uğruna-  buna  “Hayır” demeyi de düşünmüş bir ara. “Hayır” derler miydi ? Diyebilirlerdi...
Derlerdi de ne olurdu ?  CTP-DP ortaklığı biter miydi ? Biterdi  herhalde...
Peki sonra ne olurdu ?  İyi veya kötü bir çare bulunurdu muhakkak !!!  Örneğin, süreç
içinde hep dillerde dolaşan DP-UG, yöntemin mucidi  UBP ile Koalisyon, çare (!) olurdu rahatsızlığa. 
Çare olurdu da ne olurdu ?  Oy ve koltuk  uğruna ‘Geçici istihdamı’ da devam ederdi mesela....
Devam eder de ne olurdu ?  Devam eder, bütçe şiştikçe şişerdi... Çok gurur duyduğumuz (!!!) memur sayımız daha da artardı... Ülke ‘torpilliler” ve ‘torpilsizler’ olarak bölünmeye devam ederdi... Devlet dairelerimiz oturup maaş alan yeni elemanlarala dolup dolup taşardı... Hükümet maaşları ödeyebilmek için Türkiye’ye avuç açmaya devam ederdi.... Oy uğruna Kurumlar da nasibini almaya devam ederdi.  TEK’in, Telekomünikasyon’un, Belediyelerin, BRT’nin nüfusu da, daha da artar artardı. V.s. v.s. v.s... Taa ki birileri çıkıp ‘dur” diyene kadar.
‘Dur’ diyen bizim buralardan birileri mi olur yoksa –hiç hoşlanmayacağımız bir şekilde- dışarılardan birileri mi ? Onu bilemem.