Neriman Cahit

Geçtiğimiz  hafta AKM’de yer alan bir piyano resitalinde ‘Öğretmen – Piyano Sanatçısı, Yeşim Beyaz İlkan’ın, on bir yaşından beri müzikle uğraşmanın ve sahneye çıkmanın verdiği rahatlıkla, tekniğine güvenen ve bunu büyük bir başarıyla sergilemenin güzelliğini yaşatan, bir resital paylaştı salonu dolduran dinleyenleriyle.

Halk Sanatları Vakfı ‘HASDER’in katkıları ve sahnedeki düzenlemesiyle de apayrı bir hava verdiği salonda unutulmaz bir müzik akşamı yaşandı…

GERÇEK BİR SANATÇI…

Yeşim B. İlkan, (11) yaşında, değerli müzikçimiz Jale Derviş’ten aldığı derslerle attı bu daldaki ilk adımlarını; sonra da, “Gazi Üniversitesi, Müzik Eğitimi Bölümünden ‘Ana Dal Piyano’ eğitimi alarak mezun oldu. Öğrencilik yıllarından itibaren piyano için ‘kompozisyon ve improvise çalışmalarını’ başladı. O, gerçekten de genç bir virtüöz.
Konserinde, ülkemiz “Anonim” parçaları yanında kendi bestelerine de yer veren Yeşim’in, mükemmel performansı, Onun, yaşamı, müziği ve işini ne denli ciddiye aldığının da bir kanıtıydı! Tıpkı öğretmenliği ve Kıbrıs TV’de yaptığı programı gibi…

***
Hiç kuşkusuz, Çağdaş bir besteci, kendi ulusunun çocuğu olmanın kıvancını taşır. Yaratısında, yerel duygulanmanın tercümesi de yapılır; ancak, anlatım dili ‘evrensel ve çağdaş’ olacaktır.
Yeşim B. İlkan, ülkemizin birçok okulunda görev yapan bir öğretmen; halen, Atleks Sanverler Ortaokulu’nda Müzik Öğretmeni olarak çalışmakta… Resitalinde tekniği, piyanizmi ve sempatisiyle sıcacık bir atmosfer yaratmıştır.
O gece biz, sadece usta bir piyanisti değil, bir besteciyi de dinledik…
Ve, alkışladık…
Devamı gelir / gelecek diye!..

***

TÜGE DAĞAŞAN… ve… SONBAHARDA UMUT…

“Sonbahar’da Umut”, Tüge Dağaşan’ın ilk şiir kitabı. İlk kitapları – hangi konuda olursa olsun – okumaya bayılırım. Bana, her anlamda, umut verirler…
İşte, elimde heyecanla tutup, okuduğum, Tüge’nin, “Sonbaharda Umut” adlı kitabını da o duygular içinde okuyorum.
Tüge, edebiyata yatkın… Yazım konularında ödülleri var…

VE, SONBAHARDA UMUT.

Öncelikle, kitabın bir sponsoru olduğu (Barış Bobinaj) doğrusu insanı mutlu ediyor. Bizde, sanata – bu bağlamda – katkı, yok denecek kadar az…
Gelelim şiirlere…

İlk şiirler olmanın bazı acemiliklerini taşısa da, ben Tüge’ye ‘devam’ diyorum… Çünkü, öyle bir dönem yaşıyor ve gençlere de yaşatıyoruz ki… Sözde bazı yöneticilerin neden olduğu “toplumsal çalkantılar” gençlerimizde de derin yaralar açıyor…

***
Tüge’nin şiirlerinde oldukça ‘simge ve benzetme’ bolluğu var. İmgeleri daha az… Şöyle bir soru gelebilir akla: “Şiirin ölçüsü, sözcük mü, dize mi, imge midir?”
Bana göre “imgedir.”
Çünkü imge, birbiriyle ilintili olmayan sözcükleri, adeta, büyü gibi bir sezgiyle yan yana getirmek… Ve, onlardan: “Yeni bir ses, yeni bir dil, bir çok anlamı bir araya getiren, ‘Yeni bir anlam üretmek’ işidir…”
Bu yeni anlam, şiirin ölçüsüdür bence…
Bunun için, imgelerin güzelliğini, coşku ve çağrışım gücünü okur da duyumsamalıdır…
Aslında, ‘her okur, şiiri yeniden yazar, yaratır…’ Onun için, okurun soluk alabilmesini düşünerek, imgelerini çok hesaplı kullanmalıdır…

Metin Altıok: “İmge, yaşamın bütünselliğinden fırlamış bir ateş topudur” der, ki katılmamak elde değil…

SABIRLI BİR YÜREK…

Tüm bunları niçin mi vurguladım: Tüge Dağaşan’ın kitabının içinde yazılı olan nottan dolayı. O, gerçekten de sabırlı bir yürek…

Şiir ise: Tamamıyla yazanın yürek, donanım, gözlem ve sabrına dayanıyor.” Gelin, Tüge’nin şiirlerine kısaca göz atalım:

• “Ve yine dalıyorum uykuya
umut ağacının altında…
bir tomurcuk oluyorum, derken
ve o ağacın yanında bir filiz
bir ağaç da ben oluyorum
adı ‘gelecek’ olan…”
***
• İçimde patlamaya hazır
bir volkan var
patlasa dünya yanacak
patlamasa ben!

ŞAİRLER… EVET ONLAR…

Böylesine didik didik edilmiş… Tüm umutlarını yitirmiş bir toplumda şair olmak… Vallahi de billahi de insana umut veriyor…
Yazmaya devam Sevgili Tüge.
Böylesine, her umudu yerle bir edilmiş, bağrı yanmış bir toplum için yazmaya, emek vermeye değer…
Belki tümü için değil…
Ama, inan ki hala “İNSAN KALABİLENLER…” için…
İnsanı seven ve ona değer verenler için…

***

PARANTEZ.

Dergimiz ‘ADRES’, ikinci yaşını doldurdu… Yazarı ve okuyucusunun sevgi ile büyüttüğü ADRES’e nice uzun yıllar dileğiyle…

***

İNSAN OLMANIN GÜÇLÜKLERİ… VE GEREĞİ…

• Çoğu kez insanlar mantıksız ve benmerkezci davranır…
- Her halükarda onları sevin…
• İyi işler yaptığınız zamanlarda bile insanlar sizi bencillikle suçlayabilir…
- Siz yine de, iyi işler yapmayı sürdürün.
• Başarılıysanız, yanlış arkadaşlar ve gerçek düşmanlar edinebilirsiniz…
- Siz başarılı olmayı sürdürün.
• Bugün yaptığınız iyi şeyler yarın unutulabilir.
- Siz, yine de iyi işlerinizi sürdürün
• Dürüst olmak, sizi, kolay zarar görebilecek hale getirir…
- Siz yine de dürüst olun…
• Büyük fikirlere sahip çok başarılı / büyük insanların ayağı, küçük fikir sahibi insanlar tarafından kaydırılabilir…
- Siz büyük düşünün yine de…
• İnsanlar, küçük adamları tutar, büyük adamları takip eder.
- Küçük adamlarla savaşın
• Yaratmak için yıllarca çalıştığınız şey, bir günde yıkılabilir…
- Her şeye rağmen siz, yaratınızı sürdürün.
• Yardıma ihtiyacı olanlara yardım ettiğiniz kişiler daha sonra size saldırabilir…
- Siz insanlara yardımı sürdürün.
• Siz her halinizle mükemmel olsanız da, yine de nankörce muamele görebilirsiniz…
- Siz yapabileceğinizin en iyisini yapmayı sürdürün yine de…
(Çok teşekkürler A.C)