Geri Sayım Başladı

2017 ile aramızda birkaç saat var. Yeni yıl için geri sayıyoruz. Bu yılın yurdumuzun çağdaş tarihi açısından çok önemli olacağını şimdiden biliyoruz. Gelişmeler olumlu da olsa olumsuz da olsa çok önemli bir yıl olacak. Kronolojilerdeki dönüm noktalarından biri olacak. Bu yılın böyle olacağını önceden bilmemiz garip! Bu farkındalık gailemizi çoğaltıyor, beklentilerimizi büyütüyor.        

Beklentilerimiz!
Yenidüzen ve Politis gazeteleri, barış için şimdiden geri sayıma başladılar.
Göreceksiniz, okuyacaksınız.
Yenidüzen ve Politis ayrıca Kanal SİM ve Politis’in kültür eki “Parathiro” işbirliğinde 8 Ocak tarihinde, Lefkoşa’da surlar içindeki eski Bandabuliya’da bir etkinlik düzenliyoruz.
Bu etkinliğin adını “Countdown to Peace” koyduk.
Cenevre’de kritik müzakerelerin başlamasından bir gün önce!      

Liderlerimize, müzakerelerin olumu sonuçlanmasını arzuladığımız mesajını göndermek istiyoruz.
Pek tabii olumlu sonuç Kıbrıs sorununun çözümlenmesinden başka bir şey değildir. 

*  *  *

Bayram zamanlarındaki aile buluşmalarında yılda bir iki defa ancak görüştüğümüz arkadaşlarından biri, “barış kelimesini ağzınıza almak için acele ettiniz” dedi.
Bu ifade beni rahatsız etti.
Ciddi ciddi? Acele mi ettik? Biraz daha mı beklemek istersin? Yeterince tartışmadık mı?
Zaman geçtikçe bu işe girişmenin daha da zorlaştığını anlamıyor musun? Her iki taraf için de uzlaşmaya varmak ne kadar zor olursa olsun, bölünmüş bir yurdu mu seçiyorsun? Nefret ve düşmanlığın olduğu bir yurdu mu?.. Tüm Kıbrıslıların ortak bir vatanda bir arada yaşamalarını istemez miydin? Hepimizin Kıbrıslı olduğundan şüphen mi var? Çocukların için barış perspektifi istemiyor musun? Senin vatanseverliğini de bozmayacak şekilde barış içerisinde bir arada olma ihtimalini denemek bile mi istemiyorsun? Zaten bir şeyleri bozmadan barış içerisinde bir arada olmak için iki kesimlilik – iki cemaatliliğe gidiyoruz.      

*  *  *
Yok, hayır. Hiçbir şey söylemedim.  Ne yukarıda yazdıklarımı ne de başka bir şey. 2004’ün tekrarını yaşamayacağıma dair kendi kendime söz vermiştim. İsteyen bizi istediği gibi eleştirsin. Tek kelime etmeden dinledim. Sonunda o bildik argüman da geldi:  “Anastasiadis her şeyi verdi”. O noktada bir yerde beni bir gülme aldı. Tabii yine konuşmadım. Gülmemin sebebi, arkadaşımın argümanının aynısının tersine çevrilmiş bir şekilde Kıbrıs Türk toplumuna da yazılıp söylenmesidir. Biraz merak edip Kıbrıs Türk toplumuna ne yazılıp söylendiğine dair fikri olsa bunu anlardı. Diğer tarafta da “barış” kelimesini kullanmak için acele ettiğimizi düşünenlerin argümanlarının “Akıncı her şeyi verdi” şeklinde olduğunu bilmiyor oysa… Peki, tamam da, şimdi biz de bilelim,  bu yurtta konuşulan iki dildeki görüşleri de dikkate alan kişiler olarak biz de anlayalım;  her şeyi kim veriyor?         

*  *  *

Saf olanların sayısı çok değildir. Birçok kişi bölünme ile geçen on yıllar boyunca ulusalcı hezeyanlarla dolduruşa getirilmiştir. Bunun suçlusu millet değildir. Ben de saf değilim. Çözüm bulunması ve bu çözümün işleyebilir olması için her şeyden önce kafalarımızdaki bölünmenin sonlandırılması gerektiğini iyi biliyorum. Bunun mümkün olduğundan emin değilim. Bugünlerde her iki tarafta da kamuoyuna yansıyan araştırmalar, kafalarımızdaki bölünmenin sonlandırılmasının zorluğunu ortaya koyuyorlar. Güven eksikliği vardır. Bu yurt kendi insanlarından az çekmedi. Sorun, bunu aşamamız, ilerleyemememiz ve yıllardır üzerinde çalıştığımızı varsaydığımız şeye inanamamamızdır. Çözüm için çalışmıyor muyuz? O zaman çözüme bir şans verelim!

*  *  *

Yıllardır bıraktık, bölünmüşlüğü sağlamlaştırdılar.

Barikatların açılmasından sonra bile yeterince yakınlaşmayı başaramadık.
Halen diğer toplumdan bir kişi ile aynı masaya oturmayan, aynı arkadaş grubunda bulunmayan, aynı yerde olmayan insanlar vardır.
8 Ocak için çağrı herkese açıktır. Kıbrıslıların müzik buluşması olacak. Konuşmalar, analizler, sloganlar olmayacak. Yalnızca müzik ve aynı noktada buluşma olacak. Güven bu şekilde inşa edilir. Artık cesaret ediniz!           

Geri sayım başladı. Gerektiği sürece geriye sayacağız. İyi yıllar, iyi 2017 ve iyi bir barış!

----------------

YENİDÜZEN için hazırlanan özgün Yunanca metinden çeviri: Çağdaş Polili

---------------

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε

Λίγες ώρες μας χωρίζουν από το 2017. Μετράμε αντίστροφα για ένα χρόνο ο οποίος γνωρίζουμε από τώρα ότι θα είναι σημαντικός για τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας. Όποια και να ‘ναι η εξέλιξή του, θετική ή αρνητική. Θα είναι από τις χρονολογίες ορόσημο. Περίεργο που το γνωρίζουμε εκ των προτέρων! Μεγαλώνει την αγωνία μας, μεγεθύνει τις προσδοκίες μας.

Τις προσδοκίες μας! Η Yeniduzen και ο Πολίτης, άρχισαν ήδη να μετρούν αντίστροφα για την ειρήνη. Θα το ‘χετε δει. Σε συνεργασία με το κανάλι SIM και το πολιτιστικό ένθετο Παράθυρο, προγραμματίζουμε στις 8 Ιανουαρίου εκδήλωση στο παλιό Παντοπωλείο εντός των τειχών στη Λευκωσία. Την ονομάσαμε «Countdown to Peace». Μία μέρα πριν από την έναρξη των κρίσιμων διαπραγματεύσεων στη Γενεύη!

Θέλουμε να στείλουμε μήνυμα στους ηγέτες μας ότι επιθυμούμε θετική κατάληξη στις διαπραγματεύσεις. Και η θετική κατάληξη δεν μπορεί να είναι άλλη από την επίλυση του Κυπριακού.

*  *  *

«Βιαστήκατε να βάλετε στο στόμα σας τη λέξη ειρήνη», μου είπε κάποιος φίλος φίλου, από αυτούς που συναντάμε μια φορά το χρόνο σε οικογενειακές συνάξεις τις ημέρες των γιορτών. Με ενόχλησε. Σοβαρά; Βιαστήκαμε; Θες να περιμένεις κι άλλο; Δεν το συζητήσαμε αρκετά; Δεν καταλαβαίνεις πως όσο περνά ο χρόνος, άλλο τόσο δύσκολο είναι το εγχείρημα;  Όσο δύσκολος κι αν είναι ο συμβιβασμός εκατέρωθεν, προτιμάς μια μοιρασμένη πατρίδα; Με μίσος και έχθρα; Δεν θα ‘θελες να συνυπάρχουν όλοι οι Κύπριοι σε ένα κοινό τόπο; Αμφιβάλλεις ότι όλοι είμαστε Κύπριοι; Δεν θέλεις μια ειρηνική προοπτική για τα παιδιά σου; Δεν θέλεις έστω να δοκιμάσεις την πιθανότητα να μπορεί να επιτευχθεί μια ειρηνική συμβίωση με τρόπο μάλιστα που δεν θα ενοχλεί τον όποιο πατριωτισμό σου; Γι’ αυτό πάμε διζωνικά – δικοινοτικά.

 Όχι. Δεν είπα τίποτα. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι την επανάληψη του 2004 δεν θα την ζήσω. Ας κρίνει ο καθένας όπως νομίζει. Άκουγα χωρίς να μιλώ, μέχρι που έπεσε το γνωστό επιχείρημα: «Ο Αναστασιάδης τα ‘δωσε όλα». Κάπου εκεί μόνο με ‘πιασε το γέλιο, χωρίς πάλι να μιλώ. Γιατί αν ο φίλος του φίλου και ο κάθε ένας που έχει αυτή την άποψη, είχε την παραμικρή περιέργεια να δει τι γράφεται και λέγεται στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα, θα αντιλαμβάνονταν πως το ίδιο επιχείρημα, αλλά αντίστροφα υποστηρίζεται και από την άλλη πλευρά από αυτούς οι οποίοι θεωρούν ότι βιαζόμαστε να εκστομίσουμε τη λέξη «ειρήνη»: «Ο Ακιντζί τα ‘δωσε όλα». Τελικά, ποιος τα ‘δωσε όλα για να καταλάβουμε κι εμείς που λαμβάνουμε υπόψη τις απόψεις των ανθρώπων που μιλούν και τις δύο γλώσσες σε αυτό τον τόπο;

*  *  *

Είναι λίγοι οι αφελείς. Οι περισσότεροι είναι εμποτισμένοι με το εθνικιστικό παραλήρημα των δεκαετιών του διαμοιρασμού. Δεν φταίει ο κόσμος γι’ αυτό. Ούτε κι εγώ είμαι αφελής. Γνωρίζω καλά πως για να βρεθεί λύση και να ‘ναι λειτουργική θα πρέπει πρώτα η διαίρεση να τερματιστεί στα μυαλά μας. Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι εφικτό. Το καταδεικνύουν και οι έρευνες που είδαν το φως της δημοσιότητας και στις δύο πλευρές αυτές τις μέρες. Υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης. Δεν πέρασε και λίγα αυτός ο τόπος από τους ίδιους τους ανθρώπους του. Το πρόβλημα είναι πως δεν μπορούμε να το ξεπεράσουμε, να προχωρήσουμε και να πιστέψουμε σε αυτό για το οποίο υποτίθεται ότι εργαζόμαστε τόσες δεκαετίες. Για τη λύση δεν εργαζόμαστε; Ας της δώσουμε λοιπόν μια ευκαιρία!

*  *  *

Αφήσαμε τις δεκαετίες να εδραιώσουν την διαίρεση. Ακόμα και μετά τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων, δεν καταφέραμε να έρθουμε κοντά. Είναι ακόμα κόσμος ο οποίος δεν έχει βρεθεί ποτέ με άνθρωπο της άλλης κοινότητας στο ίδιο τραπέζι, στην ίδια παρέα, στον ίδιο τόπο. Η πρόσκληση είναι ανοικτή προς όλους στις 8 Ιανουαρίου. Θα είναι ένα μουσικό συναπάντημα Κυπρίων. Χωρίς ομιλίες, χωρίς αναλύσεις, χωρίς συνθήματα. Μόνο μουσική και συνεύρεση. Έτσι κτίζεται η εμπιστοσύνη. Επιτέλους τολμήστε!

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε. Αντίστροφα θα μετράμε, όσο κι αν χρειαστεί. Καλό 2017 και καλή ειρήνη!