Belediye seçimlerinde kimi zaman GİRNE’de oy kullandım, kimi zaman LEFKOŞA.
Gönlüm Girne’de kaldı.
Çocukluğum orada...
Dün yine gittim.
Şehir içine girince daraldım; bir yerlere sıkışmış, kilitlenmiş, hapsedilmiş, boğulmuş duygusu yaşadım.

*  *  *

Genç aday Birol Karaman’la buluştuk.
Umarım bu harika ve bilge insan, yerel yönetimlere dair bu yeni ışık Girne’nin dokusunu yeniden parlatır.
Umarım Girne seçmeni onu tanır, anlar.
İki saat sohbet etme fırsatı bulduk, yazacağım, okuyacaksınız...

*  *  *

YEREL SEÇİM süreci, siyasi partilerdeki sancıları ve sarsıntıları iyiden hissettirdi.
Bir “altüst”lük hali var.
Delice bir “çalkalanma...”
Kim bağımsız aday, kim partili anlayana aşk olsun... Ya da kim “partisinin” yanında kim “dürtüsünün”  pek bir seçilemiyor.
Emektar siyasetçi Derviş Eroğlu kendi kızına destek vermiyor, düşünsenize!
Seçimlerde ve siyasette uzun zamandır “kazanmak” tek odak oldu, aslında giderek kaybederken!
DEĞERLER değersizleşti.
İLKELER silikleşti.
SANDIK sonucu siyasi amaca dönüştü.
ÇÜRÜME böyle böyle büyüdü.

*  *  *

LEFKOŞA’daki yerel tartışma “CTP neden aday çıkartmadı” üzerinden yürüyor.
Mustafa Akıncı’nın Lefkoşa Belediye Başkanlığı, yerel yönetim tarihimizdeki önemli başarı öykülerinden biridir.
TKP, CTP destekli kazanılmıştı.
Bu işbirliğinden kente imar planından tiyatroya pek çok kalıcı eser kaldı.
Şu soruya yanıt aramak gerekiyor:
Mehmet Harmancı’nın temsil ettiği değerler, CTP’den farklı mı?
Bence değil!
Hele Büyükkonuk’ta Sennaroğlu gibi deneyimleri yaşadıktan sonra hiç değil.
Harmancı’nın ilk döneminde olağanüstü bir belediyecilik yaptığını iddia etmiyorum.
Ama çabalıyor.
Ve bölünmüş bir kentte, barış inşa ediyor.
Partizanca istihdamlar yapmıyor, çalmıyor, kirli işlere bulaşmıyor, engelli duyarlılığını ileriye taşıyor, çok kültürlülüğe saygı gösteriyor, eşitlikçi ve şeffaf davranıyor, altyapıya yatırım yapıyor, sorumluluğunu biliyor.
Ve bu değerler “dayanışma”yı hak ediyor.
Lefkoşa ya da Girne ayırmadan...