Kıbrıs hem Türkiye’nin hem de dünyanın gündemine girdi.
İşte ‘fark’ budur.
Kimi isimler ya da ittifaklar, kendiliğinden yeni bir hava yaratır.
‘Değişim’i evrenin tek değişmez gerçeği yapan özellik de böyle ortaya çıkar!..

***

“Ben de barış istiyorum” ya da “11 Şubat belgesini ben de imzaladım” demekle, kendinizi kandırabilirsiniz.
Ama dünya kanmaz.
Çünkü hayattaki ‘öykünüz’ önemlidir.
Hem “barış” istediğinizi söyler hem de sosyal bir temas için dahi “tek bir kez adanın güneyine geçmediğinizi” itiraf ederseniz, suya yazı yazarsanız sadece…

***

İngiltere’de Guardian gibi bir gazete  “Artık bir nesil boyu ayrı yaşamış iki toplumun yeniden bir araya gelme zamanı” diye yazıyorsa, bu bir ‘değişim’  farkıdır.
Kıbrıslı Rum lider Anastasiadis, seçimin üzerinden henüz 24 saat geçmeden ‘Güven Yaratıcı’ 4 yeni öneri yapıyorsa, taşlar yerinden oynamıştır.
‘Barış iklimi’ ilk cemresini düşürmüştür yeniden toprağa, suya, havaya…
Ve bu iklimin yaratıcıları, yeni Kıbrıslı Türk liderin şahsında, belki gönüllü belki mecburi ‘kenetlenen’ siyasilerdir, örgütlerdir, gönüllülerdir.
Yani ‘güç birliği’ hele de federal kültürü, barışma siyasetini, ortak geleceği düşleyenlerce başarılıyorsa, işte o zaman sonuç alınabilir.

***

Bu ‘güç birliği’ Kıbrıslı Türklerin gailesini hem dünyaya, hem de Türkiye’ye anlatmak için de gereklidir.
Son 48 saatte Türkiye – Kuzey Kıbrıs hattında yaşanan gerilim, ‘siyasi aktörler’ temelinde değildir.
“Kıbrıslı Türklerin iradesi”ne bir “saldırı” vardır.
Bu “saldırı”ya karşı sabırla, özenle, kararlılıkla ‘seslerimizi çoğaltmak’ gerekir…
Çünkü Türkiye’deki geniş yığınların Kıbrıs’ın kuzeyine yönelik “ortalama” bakışı tam da budur.

***

Partilerin… Sendikaların… Odaların…
Ve en nihayetinde bireylerin “evin içine” döndüğü…  ‘Koltuk-Barem-Kredi-Ödenek-Tazminat-İstihdam’  tartışmalarının yeniden “öncü” olduğu zamanlardan korkarım…
Çünkü “ev” bizim olmadan ne içini temizlemek mümkündür, ne de keyif almak her doğan günden…