PEO ve DEV-İŞ’ten misafirlerimiz vardı dün...
Özellikle, PEO Kadın  Örgütü ile sohbet imkanı bulduk, Kıbrıs’ın güneyinde ekonomik krize dair...
Doğrusu ekonomik krizden fazla, yeni siyasi süreçteki ilk adımlar ürküttü beni...

***

İşsizlik artmış...
Özellikle inşaat ve turizm alanında...
Bu sektörlerdeki üye sayısının ciddi azalmasından anlıyor PEO sendikası net durumu...
- “Kıbrıslılar kapı önüne konuyor, yerine Avrupa Birliği üyesi yabancılar çalıştırılıyor” diyorlar...
Ucuz işgücüne yönelim var...
Artık “üçüncü ülkelerden” gelen “ucuz işgücü”ne dahi ihtiyaç kalmadı.
Çünkü, Avrupa Birliği üyesi ülkelerden gelenler için hiçbir bürokrasiye gerek yok:
“Yerleşme özgürlüğü, hizmetlerin serbest dolaşımı (!) ”

***

Demek ki, hele de küçük ada ülkeleri için “altyapınız” hazır olmalı böylesi bir sürece...
Yani, yerleşme özgürlüğüne...
Yani, hizmetlerin serbest dolaşımına.
Kıbrıs’ın kuzeyinde “Avrupa Birliği kuralları” geçerli olmasa da, benzer bir acıyı, senelerdir Türkiye üzerinden yaşıyoruz...
Hem yerleşme özgürlüğü var...
Hem de hizmetlerin serbest dolaşımı.
Tüm bunların ardından, bir yandan “ucuz işçi pazarları” oluşuyor, öte yandan “işsizlik” gibi ciddi bir sorun...
Emek sömürüsü, bir başka dert olarak ekleniyor tüm bu sıkıntıların üzerine...
Sağlıkta, eğitimde, altyapıda yaşanan sıkıntılar cabası...
Çünkü ‘hesapsız’ bir nüfusa yanıt vermiyor imkanlarınız, her alanda kalite düşüyor, sosyal patlamalar tırmanıyor.

***

Yine de, güneydeki ‘farkı’ görebiliyoruz...
Ellerinde ‘istatistik’ var...
Çünkü, inşaattan turizme, tüm sektörlerde ciddi bir ‘örgütlülük’ hakim...
Biz, gün gele “inşaat işçileri”nin sendikalı çalışacaklarını hayal dahi edemiyoruz henüz...

***

Gelelim ‘siyasi’ endişeye...
Yeni Çalışma Bakanı, tümü ‘kayıtsız’ çalışanlarıyla nam salmış bir otel sahibiymiş...
Yeni Eğitim Bakanı da “kilise”nin onayıyla atanmış görevine...
Görüyor musunuz?
Ne kadar da benziyoruz, biz bize (!)