“Kıbrıs Cumhuriyeti”ndeki haklarımızı hiç unutmuyoruz...
Peki ‘ödevler’imizi…
Yani…
Mesela güneydeki ‘mallar’ bizim…
Kuzeydekiler de bizim, öyle mi?

***

‘Altınlar’ bizim, Kıbrıs Cumhuriyeti’nden ‘hakkımız’ (!)
Niye ‘bırakıp da gittik’ o zaman?
Hem sahi, hani taviz vermediğimiz  “Garanti Anlaşması” var ya, onun “içeriği” kimin?

***

Ne diyor 1960 “Kıbrıs Cumhuriyeti Garanti Anlaşması”nın ilk maddesi:
<<… Kıbrıs Cumhuriyeti, herhangi bir devlet ile tamamen veya kısmen, herhangi bir siyasî veya iktisadi birliğe katılmamayı taahhüt eder. Bu itibarla, herhangi diğer bir devlet ile birleşmeyi veya Adanın taksimini, doğrudan doğruya veya dolayısıyla, teşvik edecek her nevi hareketi yasak ilan eder…>>
“Kıbrıs Cumhuriyeti”ndeki haklarımız, “işimize gelenler…”
Gelmeyenler…
Görmesek de olur, nihayetinde!..

***

Pasaport bizim… Kimlik bizim…
Sağlık hizmeti bizim!..
Üzerine “kurulduğumuz”, babamızın malı gibi dağıttığımız “mülkiyetler” ne olacak  sahi!
Onlar da “Kıbrıs Cumhuriyeti”nden haklarımız mı yoksa “gasplarımız” mı acaba?
Petrol bizim!.
Gaz bizim!..
Altın bizim!..
“Taksim” kimin peki?

***

Çok daha fazla anmaya başladık, “Kıbrıs Cumhuriyeti”nden kaynaklı haklarımızı…
İyi de…
Ödevlerimizi ne yaptık?
Ne yaptık, tüm dünyanın kabul edeceği “uluslar arası hukuk” içine girme mücadelemizi…
Yoksa, “Birleşik Kıbrıs” hedefinden de mi vazgeçildi acaba?
Altınımızı versinler…
Doğal gazımızı…
Petrolümüzü…
Kimliğimizi pasaportumuzu versinler…
Biz baş başa kalalım “taksim”imizle!..
Türkiye’nin en iyi üniversite, lise, kulüp takımları gitsin güneyde oynasın maçlarını, hani “Kıbrıs Cumhuriyeti”ndeki haklarımız kapsamında (!)
‘Kelepirleri’ de bize gelsin, sevinelim, “ambargoları yıktık” diye!..