‘Uzaktan’ gelen çözüm formülü.
Ve illa ki ‘politik ödleklik’…
‘Sebep bu’ diyorum!..

***

‘Herkes memur olmak istiyor’ ya!..
Kamuda maaşlar aşağı çekilince…
Güya sorun ortadan kalkacaktı!.
Ne oldu?
Yine ‘yalvar yakar’ millet...
- “Aman da kamu...”
Yine dert, ‘geçici memur, geçici işçi, istihdam’, kim aldı, kim attı…
Çünkü ‘maaş’ değildi sorun!
Anlamadılar, anlayamadılar.

***

Hem ‘sorun’ çözülmedi.
Hem de ‘çifte standart’ yaratıldı üstüne.
Yan yana çalışıyor insanlar...
İş aynı, eğitim aynı, maaş farklı.
Ayıkla pirincin taşını...

***

Niye sorun maaş değildi?
Çünkü ‘özel sektör’de gelecek yok!
“Örgütlenme” için destek verilmiyor.
İşverenlere “özlü” denetim yapılmıyor.
İnsanlar “yatırımsız”…
Kayıt dışı yaşam “kayıtlı” yaşamdan daha hesaplı!.
Ve “mesai” kavramı sadece “kamu”da geçiyor.
“Politik ödleklik” işte burada…
Yatırım yapmayana, yaptırım yok!.
‘Çalışma saatleri’ni düzenleyecek cesaret yok!..
“Örgütlenme”yi teşvik edecek yürek yok!..
Bağıra bağıra diyorum, ‘yok’...

***

Niye sorun maaş değildi?
Yine ‘politik ödleklik’ giriyor devreye.
Çünkü ‘kamu’ya kapağı attınız mı, ‘özel’deki işinizi aynen hatta daha bir rahatlıkla yapabilirsiniz.
‘Müşteri profiliniz’ de genişler!..
İkinci iş, aslında kamudaki…
Kimsenin size “yeter” diyeceği yok!..
Ve “çalışanlar”a sözüm olmaz da, “çalışmasanız” da “dert” değil sonuçta.

***

Kamuda maaşlar neredeyse yarı yarıya düşürüldü?
Ama ‘asıl’ sorunlar kaldı yerinde.
Ne oldu, ‘talep’ azaldı mı?
Hâlâ ‘paket’le mi çözüm sizce.
Yoksa ‘politik ödleklik’ mi mesele?