Belki benim gazeteci aklım almıyor, bu derin çelişkiyi çözemiyor, bu ikircikli tutumun içinden çıkamıyorum.
Uluslararası ilişkiler ya da diplomasi uzmanı dostlar umarım anlatırlar, anlarım.

*  *  *

Diyoruz ki, “Ada etrafındaki doğal kaynaklarda Kıbrıslı Türklerin eşit hakları gasp ediliyor.”
Tamam!
Denizdeki zenginlik gasp ediliyor ve kendilerini Kıbrıs Cumhuriyeti’nin “tek sahibi” kabul eden zihniyet, Kıbrıslı Türkleri görmezden geliyor.
Buna “tamam” dedim, altını çizerim.
Peki, karadaki haklar ne oluyor?
Adanın kuzey yarısında, karada, Kıbrıslı Rumların mallarına el koymak neden “gasp” olmuyor da denize gelince işin rengi değişiyor?
Mesela sıradan bir yabancı bu çelişkiyi sorgulamaz mı?
Avrupa’dan Kıbrıs’a bakan birisi bu tuhaf durumu görmez mi?

*  *  *

Dünyanın en büyüklerinden Noble-Shell’le Afrodit yatağı için yeni bir anlaşma yapıldı ya!
Hani 18 yılda 9.5 milyar dolar gelir hedefleniyor.
İlk satış tahmini: Yıl 2024.
Epeyce bir zaman var.
“Birleşik Federal Kıbrıs”a ulaşmak gibi bir seçenek de önümüzde duruyor.
O zaman sorun kalmıyor.
Peki niye bu konuşulmuyor?
Umudumuz mu kalmadı yoksa niyetimiz mi yok?
Şimdi denizden “KKTC”ye pay istiyoruz, öyle mi?
Biraz daha açık olalım!

*  *  *

Ne ön görülüyor sahi?
KKTC’yi tanıyacaklar, Avrupa Birliği’ne alacaklar, Türkiye’yi de içine katacaklar, Maraş’ın dikenli tellerini boyayarak üzerine çöreklenilen ne kadar mal, mülk, tarla, arsa, sanayi, otel, stadyum, yıkıp depo yaptığımız sinema ve hatta içinde eğlendiğiniz Meclis binası, okul ve liman, kuruttuğumuz narenciye bahçesi ve her ne varsa “helal hoş olsun” diyecekler.
Petrolü de Noble bulacak, Fatih etrafında gezinirken!
“Al bu da sizin payınız” diyecekler.
- “3.5 milyar dolar yeter canım...”
- “Hay hay...”

*  *  *

Eğer denizde bir “hak” varsa...
Bir de “haksızlık...”
Karada ne var?
Mertek mi var, çöp mü var?

* ( yazının ilk halinde milyar dolar ifadesi sehven milyon dolar yer almıştır. | teşekkürler Naci Taşeli )