Leyla Ulubatlı

Etrafı lamarinayla çevrili yazlık sinemanın gişesi önünde çocukları ile filmi izlemeye gelen uzun bir seyirci kuyruğu vardı.   Fatma Girik ve Cüneyt Arkın’ın baş rolünü oynadığı Kara Peçe filmi bu akşam gösterime girecekti. Yaygaracı Mustafa’nın hafta boyunca çevre köylerde yaptığı film anonsları amacına ulaşmış, her Cumartesi akşamı olduğu gibi bu gece de açık hava sinemasının önü tıklım tıklım dolmuştu.

Elif, erkek kardeşini kalabalığın en gerisine gönderdi, kendisi de en önde durup uygun zamanı kolladılar. Zira bu hafta da çoğu haftalar gibi parasızdılar.

 Günün başında başlardı aslında sinema serüvenleri. Merada otlatırken hayvanları, gerçekmiş gibi yaşarlardı hayallerini.  Ata dönüştürüp eşeklerini, şinya çirpisinden yaptıkları keskin kılıçları ile yeniden çekerlerdi izledikleri kahramanlık filmlerinin benzerlerini. Güneşin batmasına bir mertek boyu varken daha, babalarından yiyecekleri fırçaya aldırmadan tıkarlardı mandıraya sürülerini.   Annelerinde varsa; verirdi üç- beş kuruş yoksa eğer boştu cepleri. Tahta kasa kırmızı otobüsün şoförü ses etmezdi bazen en arka koltukta büzülüp oturmalarına, bazen de kulaklarından tutup atardı aşağıya. O zaman bir yolunu bulup gizlenirlerdi koltukların altına ve son durağa kadar ses çıkarmazlardı.

 Ailesiyle gelen çocuklara sinemaya giriş bedavaydı. Ailesiz gelenler ise yarı veya yaşlarına göre dörtte bir bilet ödemek zorundaydı. Gişenin önündeki kuyruk epeyce azalmış, filmin başlamasına dakikalar kalmıştı.  Elif kardeşine baktı kardeşi kuyruğun gerisinde 30-35 yaşlarındaki  çocuksuz  çiftin sol tarafında,  onlarla birlikte sessizce kapıya doğru ilerliyordu.  Çaktırmadan sağ yanlarına yaklaştı ve bir adım gerilerinden Elif da yürümeye başladı. Kapıdaki görevli aceleyle son gelen genç çiftin biletlerine baktı. Film başlamak üzereydi. Işıklar sönmüştü. Elif ve kardeşi bu telaşlı acelecilikten yararlanıp içeriye sızdılar. Görevli gerçekten yutar mıydı onların her hafta film aşkına başka bir ailenin çocuklarıymış gibi sessizce sinemaya süzülme numaralarını? Yoksa göz mü yumardı? Elif bunu hiç öğrenememişti.

Sonuç olarak bu hafta da film izleme çabaları başarıyla sonuçlanmış ve hayal pencereleri biraz daha aralanmıştı.