Yüzyıllardır insanoğlu hayal kuruyor…

Hayallerinde, köprülere, ışığa, bilime ulaşan insan, dünyanın dışına çıkıp başka dünyalar keşfediyor.

Yüzyıllar boyu insanoğlunun hayalleri sanat yaratıyor… Yüzyıllar süren senfoniler, hikayeler, resimler yaratıyor.

Kanlı oluyor kimi hayal.

İnsanlardan bir temizlik başlatılıyor, kimi hayaller, barut kokuyor…

Çocuklar ölüyor, on yıllar boyu sakat doğuyor bebekler.

Hayaller cinayetler yaratıyor.

Eli silahlı katiller.

Ama hayaller barış da yaratıyor.

Ne savaşlar ne ölümler ardından acıları dindiren hayaller kuruluyor.

Hayaller gerçek oluyor... Gerçek yeni hayaller gerektiriyor...

Bir süredir çalışmalarını sürdüren Barış Çalışmaları Merkezi, geçtiğimiz akşam Panikos Hrisantu’nun fotoğraf sergisiyle açıldı.

Merkez’in dün akşam ilki gerçekleştirilen konferanslar dizisi, bir hafta boyunca devam edecek. Son derece değerli katılımcılar Kıbrıs’tan Türkiye’ye, Yunanistan’dan Avrupa’ya kadar yakın coğrafyadaki son yüzyıl gelişmelerini irdeleyecek.

Böylesi çalışmalara, özellikle barış kültürünü geliştirecek çabalara ada olarak son derece ihtiyacımız var. Ve Barış Çalışmaları Merkezi de CTP-BG bünyesinde kurulan, barış kültürünün geliştirilmesi adına çaba ortaya koyacak bir sivil sosyal çalışma merkezi de aynı zamanda.

Belki tek başına siyasetin üretemediğini, tek başına siyasetin yaratamadığını üretip yaratma çabasında.

Barış Çalışmaları Merkezi’nin bu etkinliğinin ana teması da hayal etmek üzerinden kuruluyor. Ve herkesi barışı hayal etmeye çağırıyor.

Hayal edip, o kırıkların ruhuna batması insanı acıtır aslında. Ve biz o kadar kan revan içinde kaldık ki, toplardan tüfeklerden daha çok kanımız aktı sırasında.

Ama önemli olan yine de hayal etmek…

Barışı, daha güzelini, daha çoğunu…

Hayal edeceğimiz bizim geleceğimiz. Ne elektrik, ne bin yılla damgasını vuracak icatlar, ne de uzayı fethedecek hayaller istiyor barış bizden.

Sadece düşünmek. Anlamak ve belki biraz daha çok inanmak istiyor.

Kıbrıs’ın her iki tarafında da acılar çekildi. Acılar bir parçadan diğerine taşınırken göçmen bohçalarında, kuşaklar da sırtlandı bu acıları.

Düşmanlıkları, öfkeyi hiç işlemediği cinayetlerin yükünü… Ve hiç yaşamadığı ölümlerin yasını tuttu.

Hala tutmaya devam ediyor.

Barışı hayal etmek bizden sonraki bütün kuşakları bu tutsaklıktan da kurtarmak demek aslında.

Küçücük omuzlarına yüklediğimizi savaş faturasının bütün acı ve gözyaşından, kanından, barutundan arındırmak demek geleceklerini.

Gülümsetmek demek…

Barışı hayal etmek, yeni resimler, yeni sesler, müzikler de hayal etmek demek.

Belki gelecek yüzyıllara bu topraklardan bu hayallerden bırakılacak şaheserler yaratmak demek.

Biz hep hayal ettik aslında.

Herşeye rağmen bu küçücük yarım adada ayakta kalabilmeyi. Direnip inat edebilmeyi hayal ettik.

Bugünleri…

Bir araba bagajında, karanlık geceyi bölen silah seslerinde hayal ettiğimiz gelecekler aydınlığa çıkarken, bugünden barışı hayal etmek çok zor değil...

Hayal etmek aslında özgürlük ister.

Biz özgür olmayı hayal ederek, özgürleştireceğiz kendimizi.

Kendimizle birlikte bizden sonraki geleceği.

Çok zor değil…

Hayallerimiz gerçeklerimiz olabilir.