Yazının başlığı, ‘Benim Dünyam’dan bir replik...
Aklımda kaldı...
***
Doğrusu filme Hazarcık için gittim.
Şimdi ‘Hazarcık’ deyince yanlış anlaşılmasın...
Çünkü biz O’nu KIBRIS gazetesinin koridorlarında ayaklarımız içinde koşan küçük, tatlı kız olarak anımsarız hep...
Ve Kıbrıslı ağzında ‘cık’ eki, sevgi ifadesidir en fazla...
Yani öyle ‘Sezercik’ gibi falan değil...
Hazar Ergüçlü’yü izlemek, kendi içimize kapatıldığımız bu ‘isyan’ düzeninde, umuttur aslında...
Her Kıbrısılı yeteneği çok daha iyi yerlerde gördükçe, bir başka titrer ta içim, nasıl sevinirim, anlatamam.
***
‘Benim Dünyam’ filmini kaçırmayınız derim.
Uğur Yücel ve Beren Saat’in büyük oyunculuğu değil sadece...
Tamer Çıray’ın müzikleri de enfes eşlik ediyor, sözcüklere ve mimiklere.
Hazar ‘kötü kızkardeş’ rolünde çok süre almasa da, yine de parıldıyor.
Özellikle Uğur Yücel için hayatının rolü bu olsa gerek...
***
‘Bu karanlıkta ne kadar yaşayabilirsiniz, kaç gün, kaç saat...’
Hem sağır...
Hem kör birinin öyküsü...
Ama aslında ‘bilgeliğin’ öyküsü...
‘İmkansız’ kelimesinin hiç öğretilmediği bir dramın içinde gerilecek, duygulanacak, ağlayacaksınız...
***
Tam bir ‘sosyal sorumluluk’ filmi aynı zamanda...
Seslerin sessizliğe, aydınlığın karanlığa dönüştüğü bir yolda, farklı bir dünyanın içinde olacaksınız...
İzleyiniz...
Mutlaka...
Kaçırmayınız...
Yine konuşuruz...