Öykülere taşınan hayaller

Öykü Yarışmamızın öyküleri yayınlanmaya devam ediyor. Dereceye girenlerden Olgun Paşalar 12,13,14 yaş grubunda ikinciliği alırken, Burhan Arda Akın da 9,10,11 yaş grubunda üçüncülük elde ettiler. İki öykücü de hayvan haklarıyla ilgili düşüncelerini öyküleştirdiler.

-----------------------------------

Burhan Arda Akın
Doğa Akdeniz Doğa İlkokulu
4 Beyaz

Hayvanlar Benim Dostum

Ben Amerikalı, hayvanları dostu gibi gören biriyim ve bu benim hikayem.
Evet Türkiye’ye biletim vardı, arkadaşım Ali beni karşılayacaktı. Neyse uçağa bindim, uçuş çok güzel geçti. Dediğim gibi Ali beni karşıladı. Bana İstanbul’u gezdirdi ve bir hafta boyunca Türkiye’yi tanıttı. Bu ülkeyi çok sevmiştim, içimde Türkiyeli olma isteği oluştu.
Ama gezerken Ali sirk bileti olduğunu söyleyip beni sirke, oradan da hayvanat bahçesine götürdü. Bir hayvansever olarak burada gördüklerim beni çok ama çok üzdü. İnsanların eğlenmek için hayvanlara eziyet etmesini kabul edemezdim.
Hemen Ali’ye döndüm:
- Onlara yardım etmeliyiz, dedim.
Ali:
- Bu çok zor, dostum; dedi.
Ben de ona:
- İsteyince her şey başarılabilir. Bunun için iyi bir plana ihtiyacımız var, öncelikle bir sirkte işe girmemiz lazım dedim.
Ali heyecanla:
- Yoksa sirkteki hayvanları mı kaçıracağız? dedi.
- Hayır! Sirkteki hayvanları kaçırmak çözüm değil. Sirkteki hayvanların neler yaşadığını gözlemleyip resimlerini çekeceğiz, bunları internetten yayınlayarak tüm dünya’ya sirklerdeki hayvanların neler yaşadığını göstereceğiz dedim.
Ali bunun harika bir fikir olduğunu söyleyerek sonuna kadar benimle birlikte olacağını söyledi.
Arkadaşımla birlikte sirkte işe başladık. Sirkte getir götür işleri yapıyorduk. İkimiz de hayvan terbiyecilerini gözetmeye başladık.
At terbiyecisinin atları kırbaçla eğitmesini gizlice kameraya çektim. Ali de bir arada yunus balıklarına yapılan eziyetleri kameraya çekiyordu. Sirkteki köpekler, maymunlar, atlar dostumuz olmuştu. Birden onları kaçırıp doğal ortama bırakma isteği oluştu. Çünkü görevimiz bittiğinde onları burada öylece bırakıp gitmek istemiyordum. Bunun için hemen bir kurtarma planı yaptık.
Hayvanları kaçırmak için araca ihtiyacımız vardı. Ali’nin kuzeni Osman abi ile arkadaşları bize yardımcı olacaktı.
Hayvanları kaçıracağımız gece gizlice anahtarları aldım. Osman abi araçları önceden hazırlamıştı. Hayvanları yerinden çıkarıp araçlara bindirdik.  Bu bizim için zahmetli bir iş olmuştu. Ama hayvanlar için değildi. Sonunda bir de araçlara binip ormana doğru yola koyulduk. Onları götüreceğimiz orman hayvanların doğal yaşaması için koruma altında çok güvenli bir yerdi. Bu yüzden içim çok rahattı. Neyse ormana gelmiştik. Araçları durdurup hayvanları tek tek serbest bıraktık. Atların özgürce ormana doğru koşusunu, maymunların sevinç çığlıkları ile daldan dala zıplamalarını, dostumuz köpeklerin gruplar halinde ormana gidişini görmek çok zevkliydi. Onlardan ayrıldığım için üzgündüm ama artık eziyet edilmeden özgür yaşayacaklarını bilmek çok güzeldi. Ali mutlu bir şekilde bana bakıp:
- Bundan sonraki planın nedir patron? dedi.
Ben de ona:
- Bizim sirktekileri kurtardık, Ancak Dünyada o kadar çok sirk ve bu sirklerde eziyet gören hayvan var ki hepsini serbest bırakmamız mümkün değil. Ama onlar için de başta planladığımız gibi çektiğimiz resim ve videoları internette yayınlayıp sirkteki hayvanların çektiği eziyeti tüm dünyaya gösteririz dedim.
Ali:
-İnsanlar artık bu tip şeylerle ilgilenmiyor dostum. Sence başarabilir miyiz?
- Dostum, biz bunun için çalıştık, başarı elde etmek için çalışmak gerek ve biz de bunun için çalıştık. Lütfen ümidini kaybetme, hemen pes etseydik hiçbir şeyi başaramazdık dostum dedim.
Daha sonra Ali ile birlikte kuzeninin bilgisayarından tüm resim ve videoları paylaştık. İki gün sonra bir baktık ki yayınladığımız resimler çok ilgi gördü. Milyonlarca kişi bizi destekliyordu. Özellikle Hayvanları Koruma Derneği bize çok destek verdi. Arkadaşlarım ve ben bu derneğe üye olduk.
Derneğimizle beraber bir kampanya başlattık. Tüm insanları sirke gitmemeye çağırdık. Böylece sirkler hayvanları kullanarak gösteri yapmayacaklardı ve hayvanlar eziyet çekmeyecekti. Kampanyamız işe yaramıştı. Birçok sirk, hayvanlarla gösteri yapmama kararını almıştı.
Artık Türkiye’de kalıp Hayvanları Koruma Derneği ile birlikte çalışmaya karar verdim. Planım sokaktaki hayvanlar için doğal ortamlarına uygun barınaklar yapılması, hayvanat bahçeleri ise hayvanlarını kafeslere kapatmak yerine doğal ormanlarda kurulması için çalışacaktım. Ve bütün hayatımı artık böyle geçirecektim. Mutluydum…