Kıbrıs’ın ‘bölünmüş’ bedenine alışamadım.
Bir ideal ya da his olarak değil samimiyetle söylüyorum bunu...
Kıbrıs’ın “ortak yurdumuz” olduğuna yürekten inanıyorum.
Biliyorum, bu his, bu inanç hakikati dönüştürmeye yetmiyor.
Olsun!

***

Kıbrıslı Rumları kendimden ayırmadım hiç, ne düşman gördüm, ne öteki...
Tam aksine yakın buldum.
Hep “haksızlık” yaptığımızı düşündüm onlara, çünkü, hayallerinin üzerinde bir hayat kurmuştuk.

***

Kıbrıs’ta bir “işgal”den söz edilirken, bunu bir başkasına yüklemek, bir “öteki”ni suçlamak işin kolaycılığıdır.
Eğer “işgal” varsa, hepimiz işgalciyiz.
Kıbrıslılar da!
Bir yanda “cumhuriyet”in işgaline sessiz kalanlar, güneyde...
Bir yanda kuzeyde, mülkiyet talanına ortaklık edenler...

***

Kıbrıs’ı “ortak evimiz” bildim, hayatı yorumlamaya başladığım günden bugüne...
Ana yurt...
Tek ülke...
Etle tırnağı buralarda aradım.
Türkiye ya da Yunanistan başka ülkeler oldu hep...
Kıbrıs’ın “yakın” devletleri...
Anayasa’nın garantörleridir...
Kıbrıslı Türklerle ve Kıbrıslı Rumlarla tarihi, kültürel, ekonomik bağları olan ülkelerdir.
Yine de benim için yabancı ülkeler...
Türkiye de Yunanistan da Kıbrıs’a “malın sahibi” gözüyle bakmadıkları gün değişecektir gelecek...

***

Üzülüyorum; çünkü görüyorum ki yaşadığımız mevcut kurulu düzeni (ya da düzensizliği) giderek normalleştirenler var.
Güneyi “yabancı bir yer” gibi anıyorlar adanın kuzeyinde...
“KKTC”yi Türkiye’nin “yurt içi” yapıyor ama adanın öte yarısına “yurt dışı” olarak dikte ediyorlar.
Buna uyumlaşıyor pek çoğu!
Üzülüyorum.

***

Siyaseti, kültürü, sanatı, ticareti, hayatı ‘kuzeyle’ sınırlıyorlar.
Yüzünü Türkiye’ye dönerek “isyan” edenler solda oluyor, “minnet” edenler sağda!
Yeni bir “sınır” çiziliyor, adanın bölünmüş kuzey yarısından, Türkiye’ye kadar!
Kıbrıs’ın bütünü yok bu sınırlarda...

***

Kıbrıs’a dair “ortak yurt” ütopyası kayboluyor.
Yeni bir “ülke” kurgulanıyor, kuzeyde başka güneyde başka...
Bunu kabullenemiyorum.

***

Kıbrıs ülkesinin birliğidir gelecek, bana göre, halen...
Toprağıyla...
İnsanıyla...
Umuduyla...
Buna inanıyorum aklımla, yüreğimle...
“İnsanlar ışığı görmez, ışıkla görür” sözü gibi büyük filozof Kant’ın...
Kıbrıs’ın sınırsızlığıdır ışık...
Aslında bu “bölünmüşlüktür” hepimizi körelten!