SEÇİMDE KİM NE YAPACAK? (2)

Nisan 2020 seçimlerine dönük kimi kamuoyu yoklamaları yapılıyor. Henüz ‘kararsız’ kesim oldukça yüksek. Bu da normal. Hem daha adaylar netleşmedi, hem o günün siyasal konjonktürü şimdiden kestirilemiyor, hem de toplum seçim havasına girmedi.
Ancak ‘kararsızlar’ ve ‘sessizler’ dışındaki seçmenin verdiği yanıtlar, Cumhurbaşkanlığı seçiminin –siyasi tarihimizde ilk defa- iki sol aday arasında geçeceğini gösteriyor.
Henüz adaylıklarını ilan etmedilerse de Mustafa Akıncı ve Tufan Erhürman isimleri ‘Saray’a kimi layık görürsünüz’ sorusuna verilen yanıtlarda öne çıkıyor.
Bunun diğer anlamı şu: Sağ partilerin seçimden galip çıkma olasılığı neredeyse sıfır!
Kuşkusuz bu tespit sağ cenahta ciddi bir rahatsızlık oluşturuyor ve ‘ne yapmalı’ sorusu şimdilerde kimi ‘merkez’lerin gündemini oluşturuyor.
**
Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde en fazla Kıbrıs sorunu gündem olur. Zira Cumhurbaşkanı’nın asli görevi müzakereciliktir.
Bir başka deyişle biz ‘müzakereci’ seçiyoruz.
Yani BM şemsiyesi altında ‘toplum lideri’dir sandıktan çıkacak ismin gerçek sıfatı…
Yoksa –KKTC’yi ‘tanıyan tek ülke’ olsa da- Ankara nezdinde bile çok bir kıymet-i harbiyesi yoktur bizdeki makamların…
‘Ana-yavru’ ilişkisinden ‘üst-ast’ eşitsizliğine evrilen TC-KKTC ilişkilerinde Cumhurbaşkanı, Başbakan, bakanlar ve diğer rütbelerin çoğu kez anlamsız kaldığını her olayda yaşıyor, görüyor, üzülüyor ama bir şey de yapamıyoruz.
‘Yapamaz’ durumda hissediyoruz.
Kabullenmişlik sendromu yaşıyoruz.
Her neyse…
Sonuç itibarıyla biz her 5 yılda bir ‘Cumhurbaşkanı’ değil, ‘Müzakereci’ veya ‘Toplum Lideri’ seçiyoruz.
Yeni bir seçime giderken bu bilinçle hareket edilmesinde fayda vardır.
**
Adaysız sağ ve iki güçlü adaylı sol partilerin seçimlere ilişkin hesapları daha ziyade ikinci turu hedefleyecek.
Henüz detaylı kamuoyu yoklaması görmedik ama ilk turda seçimin bitmeyeceğini tahmin etmek zor değil.
İkinci tur demek ittifak demek, centilmenlik anlaşması demek…
2015 seçimlerinde sol ikinci turda bunu başardı. Sağ ise yapamadı.
İlk turu geçen ve CTP tarafından güçlü şekilde desteklenen Akıncı yüzde 60 oyla sandıktan büyük zaferle çıktı.
Sağın adayı Eroğlu ise diğer sağ partilerden beklediğini bulamadı, yüzde 30’lar seviyesinde kaldı. Oysa Eroğlu 2010’da ilk turdan yüzde 50’nin üzerinde oy alarak seçimin galibi olmuştu.
Geçmiş seçimlerden çıkan en önemli derslerden biri, seçim öncesi ve sırasında ‘olası ittifak’ların berhava edilmemesi gerektiğidir.
Kuşkusuz sağ ne yapar bilemem ve umrumda değil ama benim gailem ‘çözüm’ yanlılarının seçimlere kavgasız gürültüsüz girip, olası ikinci turda ‘dayanışma’ içerisinde kalabilmesi elzemdir.
Daha açık yazayım: Akıncı ile Erhürman her ne kadar ‘rakip’ olsalar da, aralarındaki rekabet ilk tur içindir ve her iki adayın da ikinci turu akıldan çıkarmadan hareket etmesi kaçınılmazdır.
Ve elbette etraflarındakilerin de…

(DEVAM EDECEK)