"Hiç bu kadar sıcak olmamıştı."
Kim bilir kaç yaz defalarca aynı duyguyu dile getirdik.
Unuttuk...
Yine anımsadık...
İliklerimize kadar işleyen o kuru soğuğun yaşandığı anlarda "yaz gelse" dedik hatta...

***

"Hiç bu kadar kötü yönetilmemiştik."
Kim bilir kaç kez yineledik bu sözü...
Yakındık.
Kahrettik.
Küfrettik…
Bu kez gerçek sanırım.
Hiç bu kadar kötü yönetilmemiştik, yalanla, utançla, krizle…
Yokluk, yoksulluk, hiçlikle...

***

“Yönetilmek” sözü ayrıca tartışılabilir.
Çünkü uzaktan yönetiliyor bu ülke epeydir.

Ada yarısı ile deniz ötesindeki yolsuzlar, arsızlar, hilebazlar işbirliği yapıyorlar.
Demokrasi, irade, özgürlük yitimi yok sadece…
Soygun da var.
İhale oyunlarıyla birileri heybesini dolduruyor.
“Hükümet” tasarlanıyor, olup biteni görmezden gelmesi için!

***

"Hiç bu kadar zor olmamıştı geçinmek…”
Kim bilir kaç aynı duyguyu yaşadık, borçlandık, geleceğe umutsuz baktık, korktuk, ürktük…
Türk Lirası’yla birlikte eridik kaç kez…
Yoksulluğuna tanıklık ettik yüzlerce, binlerce insanın…

Geçmişte de “zor günler” oldu ama bir umut ışığı vardı illaki…
O da kayboluyor şimdi giderek…
Tutacak yeri kalmıyor ülkemin…
Ne altyapı ne yönetim…
Teknolojide, altyapıda, ekonomide, siyasette…
İnsan elinin dokunduğu her yerde yozlaşma var, çürüme var, köhnelik ve kokuşmuşluk, sıradanlık ve yüzsüzlük var.

***

“Hiç bu kadar iğrenç olmamıştı.”
Bir bakınız yüzlerdeki sahteliğe…
Ne kadar kapasitesiz olduklarını gördükçe, ne kadar riyakâr ve çapsız…
Biliyorsunuz kimler kimler…
Hepsi gözlerinizin önünde…
Hiç bu kadar…
Hiç…