BİZİM MAHALEDEN HABERLER…

“Polis Basın Bilgi Merkezi açıldı, artık gazeteciler her konuda detaylı bilgi alabilecek, hem de dakikalar içinde…”
“KKTC Bilgi Merkezi açılışı yapıldı, artık basın mensupları kamu ile ilgili istedikleri bilgiye hızlı ve kolay yoldan ulaşabilecek…”
Yukarıda yazdıklarım sadece birer hayal…
Doğru bilgiye ulaşmak o kadar zor ki.
Haber yazmaya çalışan gazetecilerin işi duman.
Kimse bilgi vermiyor!
Eski hükümet döneminde İçişleri Bakanı’na defalarca yazılı olarak sorduk “Ne kadar vatandaş yaptınız” diye…
Tıs çıkmadı…
Bir kaza oluyor, biri ölüyor, bilgi almak mı?
Mümkün değil…
Hele hele kazaya karışan askerse!
Hiç bilgi yok.
Hatırlıyorum; bu yıl bir ölümlü kaza haberi yayınladık, ölen bir komutan eşi vardı, kadının adını yayınlayamadık, “bir kadın” diye verdik, gitti…
Öylesine bir karartma var ki…
Hastanede bir şeyler oluyor, önemli iddialar kulağımıza geliyor, doğrulatmak çok zor, hatta imkansız…
Bir bakanlık…
Bir daire…
Bir siyasi ve diğerleri…
Kimseden bilgi çıkmıyor.
Sonra da gazeteciler “iddiaya” dayalı haber yapmak zorunda kalıyor.
Gazeteciler buna mecbur bırakılıyor sayın seyirciler, mecbur…
Ertesi gün bakıyorsunuz hooop, bir tekzip!
Ne olmuş?
Habere konu kişiden yazılı açıklama gelmiş.
Üstelik avukat aracılığıyla!
Tekzip de tekzip değil, haberi yazan gazeteciler hakaretler dizisi…
Bir de “haberinizle ayni yerde aynı boyutta” diye de eklemezler mi?
E sen dün konuşsaydın, bilgi verseydin o dediğin haberle beraber çıkacaktı bu yorumun…
Başka bir haber yapmaya kalkışıyorsunuz, iddia ciddi…
Konuya taraf herkese ulaşmaya çalışıyorsunuz.
Ulaşsanız bile “bey efendi toplantıda”…
İlk gün sus pus…
Araya aracılar koyanlar…
Haberin çıkmasını engellemek isteyenler…
Reklam teklif edenler…
Ve dahası…
Sonra haber çıkıyor, “e bu haber etik değil”…
Kusura bakmayın ama, memleket etik değil…
Haber, haberci ne yapsın…
Böyle bir karatmada bu kadar haber, bu kadar bilgi, gerisi iddia…