Ülkedeki ekonomik ve idari sorunlar bir ay öncesine göre daha da katmerlendi.
Elektrik enerjisindeki çıkmazdan bir nebze kurtulmak için yapılan okkalı zamdan sonra sorunun aşıldığı sanıldı ama heyhat!
Yapılandırılacağı söylenen elektrik borçları için henüz başvuru yapılmamış galiba. Yetkililer çağrıda bulundu. Yakında yeni bir zam geleceği söylentileri başladı bile.

Memleketteki mali ve yönetsel sorunlar her zaman Türkiye ile imzalanan protokollarla ilişkilendirildi. Kemer sıkma, israftan kaçınma, tasarruf yapma sanki gerekmiyormuş da TC dayatıyormuş gibi algı vardı. Seçim öncesi ve sonrası, CTP ve DP protokolde revizyon yapacaklarına dair söz verdiler.
Bunu belirtirken, iyi fikir üretememekten, pazarlık yapamamaktan dolayı da olsa, emrivaki ile karşılaşmanın ve tek taraflı bir önlemler paketinin bize zorla kabul ettirilmesinin hoş olduğunu söylemiyorum..
Ancak, bizim kronikleşmiş ekonomik sorunlarımızın üstesinden gelmek için neden kendimize özgü, belli bir zaman dilimi için “ekonomik kurtulma planı” hazırlanamıyor?

Üçlü kararname ile atanan üst kademe yöneticileri ve müşavirler konusunda gereksiz mali harcamaları durduracak radikal kararlar niye alınamıyor? Bir hükümet, iş yapmadan, görev vermediği ve arayıp sormadığı için evde oturup ya da başka bir işte çalışan ve bu arada devletten yüksek maaş çeken müşavirlik sorununu dahi çözebilmiş değil.

Bizim kara deliklerimiz, gereksiz israflarımız ortada dururken Türkiye’de beklenmedik biçimde ortaya çıkan siyasi kriz sorucu TL’nin döviz karşısında erimesi enflasyonun artması karşısında ne gibi önlemler alınacağı düşünülüyor mu? Kendimizi göstermemizin tam zamanıdır!

Uzun zamandır, kamu görevlileri arasında ve yüksek gelirliler ile düşük gelirliler arasındaki uçurumun çok büyüdüğünü yazıp söylemekteyim.

Beklentimiz; 3-5 yılı kapsayacak bir “toparlanma, canlanma” paketi yapıp, yüksek gelirlilerden alıp düşük gelirlilere verme ve hazineye de birşeyler katma üzerine kurulacak bir dayanışma içine girilmesi lazım.
Birikim Özgür maaşından %50 kesinti yapılmasına hazır olduğunu söyledi..Arkasından bazı milletvekilleri gelmeye başladı.
Tabii yüksek maaş alan üst düzey yöneticiler de bu kapsama alınmalı.

Şimdi kendi programımızı yapma zamanımızdır. İşte serbestsiniz, Türkiye de karışmayacak yapın ve halktan destek alın.
Dolaylı vergileri düşürün. Yurttaşların çıkarmak zorunda olduğu kimlik, pasaport, ehliyet, v.s gibi belgelerdeki harçları düşürün. Lüks yaşamdan, eğlence hayatından yüksek vergi alın.

Diğer yandan, eldeki olanakları en verimli biçimde kullanmaya çalışmalıyız.
Lefkoşa belediyesinde binlerce kişi maaş alıyor ve bizler çöp ve kirlilik, düzensizlik ve çirkinlikler içinda yaşatılıyorsak, bu bir mali kriz değil yönetsel krizdir.

Söylemekten çekiniyorum ama yazmadan geçemiyeceğim: Kıbrıslıtürk yöneticiler neden başarı üretemiyor? Neden hep başkaları suçlanıyor?

Halbuki yurttaşa yönelik adil ve güzel işler yapılırsa bunun ödülünü birkaç yıl sonra göreceklerdir.
Gelecek seçimde “şunu yapacağız” demekten kurtulacaklardır.
Lütfen artık engelleri değil idealleri konuşun..Laf değil aksiyon üretin...
Bekliyoruz..”Gösterin kendinizi”!