“Kıbrıslı Aydının Düşün Sanat Yazın Dergisi” alt başlığıyla yayınlanan “İnsan Zaman Mekan” dergisi 12. Sayısıyla okura merhaba dedi.

Kıbrıs Sanatçı ve Yazarlar Birliği yayın organı olan derginin bu sayısında Genel Yayın Yönetmenliğini (Birlik başkanı) Zeki Ali; grafik tasarımını Oya Silbery; düzeltiyi Jenan Selçuk üstlenmiş. Bu sayının Yazı İşleri Sorumlusu ise Emel Kaya…

Dergi “Sanat ve Ölüm Dosyası” ile başlıyor. Bu dosyada, Mine Ömer, Zeki Ali, Cengiz Erdem, ve Salamis Ayşegül Şentuğ’un çevirisiyle Virginia Woolf’un ürünleri yer alıyor.

Zeki Ali’nin çevirisiyle Federico Garcia Lorca’nın bir şiiri de bu dosyada.

Bu sayıya, Zeki Ali, Tamer Öncül, Emel Kaya, Halil Karapaşaoğlu, Nafia Akdeniz, Hüseyin Bahca,Fatma Akilhoca, Jenan Selçuk, Senem Gökel, Tuğçe Tekhanlı, Hasan Kahya, Neşe Yaşın Şiirleriyle katkı koymuş.

Ogün Kaymak, “İşte doğru yazdım adını: famagusta” başlıklı yazısıyla, Mağusa’ya farklı bir bakış atmış.  

“Genç Kalemler” sayfalarında ise, Salamis, Fatih Yalıner,  Mihriban, Ahmet Uçar ve Günay Taşdemir şiirleriyle; Burcu Karagöz öyküsü ile yer almış.

“Çeviri Şiirler” dosyasında,Zeki Ali’nin çevirisiyle Kyriakos Charalambides ve Anna Maria Farabbi’nin; Levent Birinci’nin çevirisiyle Josif S. Josifidis’in; Ahmet Yıkık’ın çevirisiyle Andreas Liritsas’ın şiirleri yer alıyor.

“Öykü” dosyasında, Gürgenç Korkmazel, Fatma Akilhoca, Jenan Selçuk, Salamis ve Tutku Tuğyan imzaları var.

“Kitap Tanıtımı” dosyasında Jenan Selçuk, Tuğçe Tekhanlı’nın “Derindim İnandırıldım Aksine” isimli (ödüllü) şiir kitabını inceliyor.

Derginin son sayfaları, Sanatçı ve Yazarlar Birliği’nin bir yıllık etkinliklerine ve dergiye sponsorluk yapan “Art Rooms Galeri” de açılan sergi haberlerine ayrılmış. Bu sergilerden biri de Ümit İnatçı’nın. O sergide yer alan üç ürünü de bu dosyada görebilirsiniz..

***

Ve MÜTHİŞ bir haber:

İnsan Zaman Mekan Dergisinin 12. Sayısı üç günde 5 bin sattı !..

İnanmamakta haklısınız elbette. Yarının şakasını bugünden yapayım dedim!..

İşlerin böyle yürümediğini; Sanata, sanatçıya verilen değerin her geçen gün erozyona uğradığını, 12. Sayı’nın “sunuş” yazısında şu satırlarla vurgulamıştım:

“Yaşamın tüm alanında olduğu gibi, emek ürünü olan şeylerin, onu üreten insandan daha değerli hale geldiği; üretimin amacının, insani gereksinimleri karşılamaktan uzaklaşıp; nitelikli olanın değil; insanın ve doğal çevrenin aleyhine olan, sayısal olanın önemsendiği bu çağda; şiirin/sanatın da bu Barbarlık Hali’ne eklemlenmek istendiğini görüyoruz.

Bu yüzden tüketimi / çok olanı değil; ısrarla nitelikli üretimi seçiyoruz…

Yeni sayılarda buluşmak üzere.”