İnsanların alınlarından bir yazı yazabiliriz. İnsanların terleriyle bir harita çizebiliriz. İnsanların ellerinden bir umut yaratabiliriz. İnsanların gözlerinden sırılsıklam ıslanabiliriz.

*  *  *

Ada yarım, yarim!
Memleketim.
Eşitsizliğim!

*  *  *

Üç farklı sınıf var...
Hepsinde alın var, hepsinde ter yok.
Hepsinde akıl var, hepsinde bilek yok.

*  *  *

Alnından akıttığı terin karşılığını almayan, alamayanlar var.
Çalışıyor.
Üretiyor.
Karın tokluğuna yaşıyorlar.
Çoklar!

*  *  *

Aldıklarının karşılığında ter akıtmayanlar var.
Konuşuyor.
Söyleniyor.
Gösteriş yarıştırıyorlar.
Çoklar!

*  *  *

Ha bir de...
Alınlarından akan tere denk kazananlar var...
Mumla aranıyorlar.

*  *  *

İşte bu üçüncü grubu artırmak için kendi dengini arıyor hayat...
Adaleti arıyor!

*  *  *

Alın terleriyle hayattan alacaklı insanlar var.
Bu hayata ve bu topluma alın teri borçlu insanlar var.

*  *  *

Alın yazısı mı dediniz?
Pek inanmam.
Alın terine inanırım ben...
O nedenle de işte...
Hayat...
Kimine kahır!
Kimine şölen!
Bak, suskunların sessizliği çığlıklardan beter uğulduyor.