Bir tren geldi. Vagonlar birbiri ardına dizili,
Hiç bir kapı açılmıyor, ne binen var ne de inen.
Yok mu hiç kapısı bu trenin? İçeriden sesleri geliyor oysa
Sürekli dolaşan insanların.
Hiç dokunmadan pencerelere dışarıya bakıyorlar.
Ve dışarıda yürüyor bir adam elinde balyozuyla
Vuruyor tek tek tekerlerine vagonların, hafifçe çınlıyor ortalık
—Burası hariç!— Dehşet bir gürültü kopmakta burada,
Bir şimşek çakışı, bir gemi sireni, bir kilise çanı,
Kımıldatıyor yerinden bütün vagonları ve semtin ıslak
            taşlarını,
Her şey hiç unutulmayacak bir şarkıya dönüşüyor.
Yola devam!

Tomas Tranströmer