"55 yaş, çok da yaşlı değildir. İstihdam için genç bir yaştır; ben de 57 yaşındayım"

Çalışma Bakanı Şerife Hanım söyledi...

55 yaşında, ‘örgüt başkanı’ eşinin, ‘partizan’ istihdamına karşı...

Bir taşla, iki kuş vurdu!..

Bizim manşete bahane, hem savundu ‘vizyonlarını’...

Hem de ince bir gülümseme fırlattı hepimize, “ben aslında çok gencim” diyerek...

***

Bıraktığı yerden devam edelim öyleyse...

75 yaş Cumhurbaşkanlığı için çok büyük bir yaş değildir aslında...

“Çiçeği burnunda” dahi sayılır...

Ve Başbakan’ın iyisi, 70’lerinden sonra anlaşılır (!)

***

20, 25 yaş mı dediniz...

Evet, bu yaşlar “İŞSİZ” kalmak için genç bir yaştır...

Göç etmek için ideal (!)

Gidenin yerine, yenisi gelir nasılsa...

“Eğer yoksa bir dayın amcan eşin dostun, yaşama hakkın yoktur bu ülkede” demek için nedir ki 20’li yaşlar...

***

81 yaş, yeni “yurttaşlık” verilmesi

için de erken sayılır...

Hem hazır “askerlik” için kadroya ihtiyaç varken...

Uyku da tutmaz...

Hep “nöbete” kalır !..

***

Hem bu kadar ‘saf’ olmak, hem de siyasetten uzak...

Ve ‘BAKANLIK’ koltuğuna oturmak için en iyi yaş da 57 herhalde!..

***

“Akıl yaşta değil başta” derdi ya eskiler...

Baş dedikleri de, iki omuz üzerinde, “karpuz” niyetine taşınan değil herhalde..

Yaş değil baş dedikleri...

Yani ‘kafa’...

Zihniyet...

Anlayış...

Vizyon, demek istedikleri...

“İstihdam” için bilemem...

“Askerlik” için anlamam ama...

Doğrusu bu zihniyet, çok hem de çok “yaş” yaşadığım ülkeye...

Bu iş, yaş iş, sonuçta...

Yaşı başı maaşı koyunca bir köşeye...

Nereye kadar gidecek acaba?