"Haz almanın" yaşamın temel amacı olduğunu savunan düşünceye hedonizm deniyor...
Hedone (haz);
Epikuroscular için "iyi" yi iyi kılan şey!

Bu düşüncenin bilimsel bir referans kaynağı var:
Sigmund Freud...
Freud'a göre,
insanın varoluş amacı zevklerin tatmin edilmesidir...
Tatminsizlik ise nevrozlara yol açar...

HENDONİK TÜKETİM TEORİSİ
Zihinsel hayatımızın her özelliği, tamamen beyindeki kimyasal değişimlere,
beyin dokularındaki fizyolojik olaylara,
kurduğumuz düşler ve fantaziler üzerine kurulan uyarıcılara,
ve bu uyarıcıların yarattığı doyuma  bağlı olduğuna göre,
haz almak gerçekten yaşamın temel amacı mı?

Bu yaklaşımın ekonomik bir teorisi de var:
"Hendonik tüketim" ...
Hendonik tüketim teorisi,
bir ürünün kullanımı hissi üzerine kurulmuş, bir bakış açısıdır...
"Duygusal arzular ürün seçiminde faydacıl saiklere göre daha baskındır (Odabaşı, 1999: 84).

Hendonik tüketim teorisine göre, tüketiciler hayal dünyalarında oluşturdukları subjektif kurguda,
üründen alacakları hazzı daha çok önemseme eğilimindedirler...

PAZAR EKONOMİSİ
FMRI denilen teknoloji icat edileli, beynin düşünürken veya hissederken, hangi bölgelerinin faaliyete geçtiği, renkli görüntülerle saptanabilir hale geldi...
FMRI teknolojisi sayesinde,
pazarlama uzmanları, insanların beyinlerindeki
duygusal -sinirsel - kimyasal değişiklikleri analiz edebiliyorlar (Temelaksoy, "Hissediyorum Öyleyse Varım" Tüketici Davranışları, 2008).

Bugün kapitalizm de sahne ismi olarak "pazar ekonomisi"ni kullanıyor...
Pazar ekonomisinin iddiası ise,
bireye haz veren şeyi "iyi" olarak kabul etmektir...
Birey için iyi olanın teşvik edilip, toplumsal bakımdan "ortak iyi" olarak sunulmasıdır...

SOSYALİST DEVRİMCİLERİN MİSYONU
İşte!
Bugün solun terminolojisine giren bir çok yeni kavram da,
bu düzenle bütünleşmenin,
faydacıl saiklere iltica etmenin,
bir zeminini oluşturuyor...
Solun varlığını sermaye sahiplerinin düşüncelerine emanet ediyor!
Emekle sermaye arasındaki çelişkiyi, mücadeleyi ortadan kaldırıyor...
Bugün bu düşüncelere sahip olan solcular,
sınıf ve devrimci mücadeleden vazgeçenlerdir...
Oysa ki,
sosyalist devrimcilerin işi sınıf mücadelesidir,
ve bu konuda örgütlenmektir...

"Hazcılık" bize bu mücadelenin ölçeğinin sadece siyasete bağımlı bir şey olmadığını yansıtır...
Bu tabloda görünen tek galip vardır: Küresel kapitalizm...

Kısacası bu dünyada ve ilişkilerde gördüğümüz varlıkları,
ve kendimizde psikolojik olarak gerçek hissettiğimiz şeyleri tarif eden,
çağrışımlar ağını çağıran,
"Mit" dediğimiz,
ideolojik bir "ikincil düzenin" referans çerçevesinin, ne kadar önemli olduğunu gösterir...