KAZILARDA SON DURUM… KAZILARDA SON DURUM…

 St. Hilarion’da askeri bölgede okurumuzun gösterdiği iki alanda toplam dört “kayıp”tan geride kalanlara ulaşıldı…

Kayıplar Komitesi’nin geçtiğimiz haftasonu dağıttığı bu fotoğraf, St. Hilarion askeri bölgesinde yürütülmekte olan kazılardan çekilmiş…

St. Hilarion’da askeri bölgede bir okurumuzun göstermiş olduğu iki alanda toplam dört “kayıp”tan geride kalanlara ulaşılmış olduğuna dikkat çekiyor Kayıplar Komitesi…

Kayıplar Komitesi açıklamasına eşlik eden iki diğer fotoğraf da Voni askeri kampındaki kazılardan çekilmiş… Açıklamaya göre burada da  üç “kayıp”tan geride kalanlara ulaşılmış ve kazılar devam ediyor…

Mağusa’da özel eğitim merkezi yakınındaki kazı tamamlandıktan sonra, Mağusa’da yeni bir kazıya başlanmış…

Kayıplar Komitesi Galatya gölünde, Baf’ın Konia bölgesinde, Atalassa’da askeri kamp içerisinde kazılarını sürdürüken, Voni’de (Gökhan) askeri kamp içerisindeki genişleme kazıları da devam ediyor.

Galatya’da altı “kayıp”tan geride kalanlar bulunmuştu – Baf’ın Konia bölgesindeki alanı ise bir okurumuzla birlikte Kayıplar Komitesi’ne biz göstermiştik ve bu alanda bir “kayıp”tan geride kalanlar bulunmuştu – şimdi bu alanda genişleme kazıları sürüyor. Aynı alanda bir diğer noktayı, bir diğer okurumuzla birlikte Kayıplar Komitesi yetkililerine göstermiştik…

Kayıplar Komitesi’nin bir “kayıp”tan geride kalanlara ulaşılan Minareliköy’de (Neahorgo Kitrea), Alsancak’ta (Karavas), Ayirini’de (Akdeniz) ve  Kermiya’da kazıları da sürdürülüyor.

Kazı ekiplerinde bulunan tüm arkeologlarımıza, şirocularımıza ve diğer çalışanlara “Çok kolay gelsin” diyoruz.

“Bir “Anneler Günü”nde Arodezli  Rasiha Tek’in ardından…”

Hülya Tek

Hayatta olmayan tüm annelerimiz anısına saygı ve rahmetle.. Kalkanlı Rasiha Nenesine veda etti… Bu “Anneler Günü”nde o yanımızda değil artık…

Varlıklı ve oldukça nüfuz sahibi bir babanın sekiz çocuğundan biri olan Rasiha Hanım, Baf’ın Arodez köyünde dünyaya geldi. O, çocukluk dönemini yaşarken Anadolu’da milli mücadele yılları, Kıbrıs’ta ise İngiliz sömürge dönemi yaşanıyordu. Erkek kardeşleri eğitim amacıyla Türkiye’ye gönderilirken kızlar babalarının yanında kısmetlerini bekliyordu. Rasiha hanımın mektep macerası çok uzun sürmemiş, hoca hanımın kendi dayısına gönderdiği aşk mektubunu verirken yakalanması eğitim hayatının da sona ermesine neden olmuş. Zeki ve yetenekli biri olan Rasiha Hanım genç yaşında Mehmet beyle kurduğu yuvada yedi çocuğuyla mutlu ve huzurlu bir yaşamı paylaşır.

O yıllarda bağ, bahçe işi yanında birçok Kıbrıslı kadın gibi tezgâh dokumacılığı bilmesi savaş sonrası en büyük kurtarıcısı olur. Eşi Mehmet beyin eşine olan güveni sayesinde evin ekonomisi, mal, mülk hesabı Rasiha hanımın kontrolündedir.

Arodez’de yaşam normal akışında devam ederken, çocuklar yavaş yavaş evlenip yuvadan ayrılmaya başlarken 74 Savaşı tüm düzenlerini bozar. Tüm Kıbrıslılar gibi onlar da kendilerini alışık olmadıkları bir hayatın içinde bulurlar.

Artık hiçbir şey eskisi gibi değildir… Tüm birikimleri yanında, umutlarını da kaybederler. Sevgili eşi Mehmet Bey savaş sonrası yaşadığı travmayı atlatamayarak yolun başında hayatını kaybeder. Arodezlilerin çoğunlukla yerleştiği Gabudi yeni adıyla Kalkanlı köyü Rasiha hanımın hayatının geriye kalanını geçireceği köy olacaktır.

Artık bütün sorumluluk onun omuzlarındadır. Bugünlerde insanların emekliye ayrıldığı yaşta çalışmaya başlar… Tarlada, fabrikada, evde tezgahında dokuduğu 3-5 parça kilim evin idaresi için önemlidir. Çocuklar okuyacak, evlenecek durmak yok… Azimli, kararlı ve gururludur… Hepsini başarır, hiç pes etmez. Eğitimi, Türkçesi azdır ama iletişimi kolaydır... Hiç çekinmez, derdini anlatır. İçine sinmese de çocuk çoluğu yoluna koyar kemerli asmalı konağında evlatları, torunları, torun çocuklarıyla hep sarılıp sarmalanır…

Çocuklarına verdiği talimatlarla bol bol zeytin ağacı diktirir. Onların bakımını yakından takip eder. Geleneklerini hep sürdürür. Fırınlar yakılır, harnıplar toplanır pekmez yapılır, kazanlar yanar zeytinler kaynatılır. Evlatlarına her zaman adil davranır, onları hep etrafında toplamayı başarır.

Rasiha hanım ailesi, komşuları, köylüleri tarafından her zaman sevilir sayılır… Çok da popüler olur… Köye gelen tüm televizyon ekipleri, araştırmacılar onu ziyaret eder. Yerli ve Türkiye kanallarından bir çoğunda kültürümüzü en iyi şekilde anlatır- Gezelim Görelim ekibi, TV 7, BRT, Genç TV ‘de programlarda yer alır. Çocuklar ödev sormak, masal, mani öğrenmek için kapısını çalarlar. Defne dergisinde gamzeleri / saç örgüleri konu edilir. En fazla da tezgahını çekmek için ziyaretine gelirler. Adres dergisinde yayınlanan anneler günü röportajından sonra nazara geldiğini düşünür günlerce. Bayramlarda evinin verandası dolup taşar, yorulur ama her zaman mutlu olur. Mutlaka herse yapılmasını ister torunları için… Yakın zamana kadar sevgili kızı tarafından bakılır… Bakıcılarını mülakata aldıktan sonra işe alır.  Zengin bir hafızaya sahip olarak geçmişi tüm ayrıntılarıyla anlatır usanmadan. Hikayeleri hep köyüne aittir, tıpkı rüyaları gibi…

Kapılar açıldıktan sonra ilk ekiple çok sevdiği köyü Arodez’e gider, Rum komşuları ile kucaklaşır. Adım adım köyünü gezer.

Rasiha hanım savaşa ve göçe rağmen hiç yılmamış, evlatları için hep güçlü durmuş, hayatındaki insanlar üzerinde izler bırakmış biridir. İlerlemiş yaşı ve yorgun bedeni canından çok sevdiği, sevgili kızını kaybetmeye dayanamaz…

Geçirdiği gribal enfeksiyonun ardından bir aylık hastahane süreci sonunda 24 Şubat 2017 tarihinde hayata gözlerini yumar.

Asırlık çınarımız annemiz, nenemiz Kalkanlı köyünün sevgili Rasiha nenesi 98 yaşında aramızdan ayrıldı. Biz evlatları olarak ondan çok şeyler öğrendik. En çok da sevgiyi, paylaşmayı ve mücadeleyi…

Sen hep bizimle olacaksın Rasiha hanım, seni çok seviyoruz.”

(HÜLYA TEK – 14.5.2017)