Kediler, Aşklar ve Hüzünler isimli kitabından…
Burcu Karagöz
Geride kırk şiir kalır,
Biz gökyüzünden bakarken karlı dağlara,
Arada kalanlar,
Kalpte taşınanlar,
Akıldan çıkmayanlar,
Gelir yanımda.
Ve sıcak ekmek kokusuna
Karışır kelimeler gökyüzünde,
Anlamsızlaşır her şey.
Geride bir ölü çocuk kalır,
Savaşların hiç bitmediği,
Topraklara bakarız gökyüzünden.
Hiç evlenmemiş,
Dört kedili bir evde,
Bir kadın bekler bizi.
Savaşın izleri,
Saçlarında gizli.
Yanımda huzur,
Başını dayar dudaklarıma,
Yirmi yıldır kokusu hiç değişmemiş.
Geride bir gelecek kalır,
İtişip kakışan,
Gidip gelen bir öfke,
Bir nefese sığacak aşklar.
Susuzluk sarar dudakları,
Çatlar derisi gönüllerin,
Kurur düşünceler,
Kalbi durur aklın.
En güzel temizlitir ölüm,
Üzerini örtecek toprağı atacak,
Insan arar film boyunca,
Adamın biri,
Çocukken oyun oynadığı,
Kiraz ağacının altındaki,
Çukuru kendi kazmış belli.
Gelecekten bir geçmiş kalır,
Siler süpürür her şeyi,
Ne kırk şiir,
Ne ölü çocuk,
Ne de geride kalan gelecek kalır.
Giyer eldivenleri zaman,
Kazır yere yapışmış,
Tükürüğünün hüznün,
Bir kedinin pati izi kalır,
Yeni dökülmüş betonda.
Aşk hep güzel ve yalancıdır.