Bu söz, yaşamımda ve entelektüel gelişimimde en etkili olmuş filozof- barış uzmanı Dr.Louise Diamond’a ait. Şu anda yaşayıp yaşadığını bilmiyorum.
Geçen yıl, çok hasta olduğunu duymuştum. Web sitesine, mail adresine yazdım ama yanıt almadım. Daha eski haberlerini ve kendi blog yazılarını okudum. Yürüyemez durumdaki yeni hayatından resimlerini ve yaşlılık-hastalık konusundaki felsefik düşüncelerini, günlüklerini okumuştum.

1990’da tanıştığımızda kanser hastası olduğunu ve yaşamını değiştirmek için “barış çalışmaları” konusunda doktora yaptığını söylemişti.
Yemesine, içmesine, dinlenmesine ve meditasyona önem verirdi.
Limonlu ılık su içer, Kıbrıs’ta barış anlaşması yapılırsa bir bardak şarap içeceğini söylerdi. Nitekim Annan planı referandumunda buraya gelmişti. Sonuçları Rum-Türk karma grubumuzla birlikte izledik. Sonuçta Louise şarap içemedi ve hüzünle adadan ayrıldı.

Onun sayesinde Kıbrıs’ta “iki toplumlu uyuşmazlıkların çözümü” grubunu kurmuş ve on yıla yakın, Lidra Palas Oteli’nde, ABD ve Avrupa’nın çeşitli şehirlerinde birlikte çalışmıştık. Başlangıçta 20 kişi olan İki toplumlu küçük grubumuz zamanla o kadar büyümüştü ki, şu anda Kıbrıslılar arasında onu tanıyan ve hatırlayan pek çok insan vardır.

Onun öğretisine göre; bireysel, grupsal ve toplumsal çatışmaların ana nedeni “basic human needs” (temel insani ihtiyaçlar) ın karşılanmamasıdır.
Bunlar ise; kimlik, güvenlik, ekonomik ve sosyal ihtiyaçlardır.
Çatışma içinde olan tarafların bu ihtiyaçlarını ortaya koyması gerekmektedir. Taraflar daha sonra karşılıklı olarak birbirini dinlemeli, açıklayıcı sorular dışında başka soru sormamalı ve diyalog yolu ile birbirlerinin ihtiyacını dengelenmiş bir çözümle sonlandırmalıdır.
Tabii bu çerçevede bir vizyon ve uygulama planı ile barış gelebilir.

Sevgili Louise, her insanın, bünyesinde, kalbinde, barış, güzeli ve doğruyu anlama, brbirine yardım etme duygu ve düşüncesini taşıdığını söyler, yapılacak teknik çalışmalarla, bu insani ve doğal değerlerin açığa çıkarılıp harekete geçirilmesiyle çözüme varılabileceğini vurgulardı.

Resmi politikaların “kazan-kaybet” modelini içerdiğini, yurttaş diplomasisinin ise “kazan-kazan” modeli savunduğunu belirtirdi.
Kıbrıs sorununda, izlediğimiz resmi politikalar, “kazan-kaybet” temelindedir. Hala da devam ediyor. Yurttaşlar bu tutumda değil. Ancak barış anlaşması resmi politikacıların imzasıyla hayata geçebilir. 

Bir haftadır Kıbrıs görüşmeleri berhava edildi. Resmi taraflar umut saçarak görüşmeye başladılar, kısa sürede bitirmeye söz verdiler ama şimdi savaş çağrıştıran tutuma geçtiler.
Kıbrıs’taki doğal gaz yataklarının çözüme katkı yapacağı söylenirken yeniden çatışma nedeni bulundu.
Hangi taraf haklı hangi taraf haksız yorumu yapılamıyacak denli bir oyun içindeyiz.
Louise çatışmalar konusunda tarafların ileri sürdüğü argümanlar için “Mountain of Lies” derdi.  Gerçekten son kriz, yalan dağından başka bir şey
değildir.