Pasifistim.

Silahsız, savaşsız, ordusuz, kavgasız, şiddetin oldukça uzağına düşen bir dünya düşlerim. Gece, gündüz.

Barışın nasıl kuvvetleri olduğunu hiç anlamam, gücümü sevgiden alırım, korkudan değil.  

Kendimi korumak için hukuku, diplomasiyi, adaleti kullanırım, şiddete hiç girmem.

Sınırda, askeri birliklerin yanında yaşayan, şiddete her gün tanık olan kişileri dinlerim uzun uzadıya, yaşamlarını anlamaya çalışırım.  

Acapulco’da, cephanelikteki patlamanın hemen yanında kalan, dehşete kapılmış bir turist, Aynur Toprak feryat ediyor. Soruyor Aynur Hanım; ‘Böylesi bir tesisin yanında askeri birliğin ne işi var? Dünyadan her vatandaşın, bu tesise geldiği yerde, can güvenliği yok…Ne soluduğumuzun farkında değiliz!’.

Kesinlikle katılıyorum Aynur Hanım! Kıbrıs’a Hoş geldiniz! Sizin dört günde yaşadığınız can korkusunu biz her gün, her an yaşıyoruz.  

Doğru! Böyle bir turizm tesisinin yanında cephaneliğin ne işi var?

Yerleşim yerlerinde, her adımımızda karşımıza niye çıkıyor askeri tesisler?

Güvenlik mi? Gerçekten mi?

Ben kendimi silahlar gölgesinde hiç güvende hissetmiyorum oysa. Patlamayı duyar duymaz annemi arıyorum, güvende mi diye. O da Çatalköy’de yaşıyor, cephanelik ile aynı köyde.

Ya soluduğum hava? Patlama olsa olmasa, ne kadar güvenli?

Bilmiyorum! Bilen var mı, onu bile bilmiyorum!

Yüreğimiz ağzımıza geldi, yine, bir kez daha Çatalköy’deki patlama ile.

Bomba mı, yeni bir savaş mı? Suriye mi? Yolunu şaşırmış bir mermi mi?

Cephanelikmiş…

Korkuyu, çaresizliği, savaşı, yıkımı hatırladık. Bombaların üzerinde oturduğumuzun ayrımına vardık, yeniden!

Barışa ne kadar ihtiyacımız olduğunu gördük yüz bininci kez. Dünyanın, bizim, hepimizin!  

Can kaybı yok diyor ‘yetkili ağızlar’. Peki ya, ölü kuşlar, kediler, köpekler, doğadaki diğer canlılar? Yeşile, maviye verdiğimiz hasar? Onlar hesaba katılmıyor besbelli.

Can insana aitse can, öyle mi?

Aynur Hanım Kıbrıs halkını suçluyor. Askeri tesisin kime ait olduğunu bilmiyor belli ki. Bir de size o kadar para veriyoruz diye fırça atıyor üstüne. Sesinizi çıkarın böyle şey olmaz diyor.

Olmaz Aynur Hanım, haklısınız, böyle şey olmaz! Sesimi çıkarıyorum, ben de soruyorum;

Askeri tesislerin, otellerin yanında, köylerde, bizim hayatımızın içinde ne işi var?