Türk Lirası’nın korkunç değer kaybı ve yüksek enflasyon, Kıbrıslı Türk gençlerin omuzlarında ağır bir yük olarak durmaktadır. Bu ekonomik kriz, gelecek hayallerimizi ve umutlarımızı paramparça etmektedir. Bugün, bir neslin belirsiz bir geleceğe doğru sarsıcı bir şekilde ilerlemesi ve gençleri göç etmeye zorlayan bilinçli ve sistematik bir plana dönüşmüş durumda.

Hayal edin, yüksek öğrenime devam etmek için kararlı bir genç öğrenci, astronomik okul ücretleri yüzünden hayallerini terk etmek zorunda kalıyor. Eğitimin artık erişilemez bir noktada olduğunu söylemek pek de yanlış sayılmaz. Öyle ki, bir zamanlar vaat edilen fırsatlar şimdi ulaşılamaz hayaller haline gelmiş durumda. Öğrenme ve kişisel gelişim kapıları, ailelerin ekonomik mücadeleleri açısından kapanmış olup, ders kitaplarının alımı bile zorlaşmış durumdadır.

Bugün, ülkemizde hukuk okuyan gençler hem devlet bursundan yararlanamayıp, hem de aşırı pahalı ders kitaplarının ekonomik yükü altında ezilmektedir. Ne kadar üzücüdür ki temel günlük ihtiyaçlar bile artık lüks haline gelmiştir.

Üniversiteden yeni mezun olan gençlerimiz, market fiyatlarının uçukluğu, enerji ve ulaşımda artan masraflarla mücadele etmek zorunda kalmaktadır. Hükümet ettiklerini zannedenlerin denetimsizliği yüzünden, her markette farklı fiyatlanmış aynı ürünleri görür duruma gelen öğrenciler, en uygun şekilde alışveriş ve ihtiyaçlarını gidermek için değerli çalışma vakitlerini market gezerek geçirmektedir. Belki bir miktar daha tasarruf yapılabilir umuduyla...

Sosyalleşmemiz haftada bir kahveye çıkmaktan öteye gidemeyen bir hale geldi. Avrupa’daki gençler yılda en az iki kere yurt dışı tatilleri yapabiliryorken, biz Kıbrıslı Türk gençler yediklerimizden ve içtiklerimizden kısıp, ayı nasıl geçiririzin derdindeyiz!

Enflasyon ve yabancı uyruklu bireylerin konut alımındaki artan etkisi, gayrimenkul fiyatlarını uçuk seviyelere çıkarmıştır. Aynı zamanda bankalardaki kredi fazilerinin artması insanların kredi çekemeyeceği durumları beraberinde getirmiştir. Şu an aylık kazançların üstüne çıkacak noktaya gelen krediler, ev sahibi olmayı bir hayal kurma noktasına itmiştir.

Gelelim o mühim soruya. Peki biz gençler olarak ne yapalım?

Doğup büyüdüğümüz ülkemizi, evimizi, ailemizi bırakıp yurt dışına göç mü edelim? Hükümet ettiklerini zannedenlerin bizleri düşürdüğü bu durum, gençlerimizin önünü her yönden kesmekte olup, sadece boş hayaller kurmaya itmektedir.

Gelişip üretme kabiliyetini yitirmiş gençler kapitalist düzenin parçası olmak zorunda bırakılmış, eğitim ve yetenek seviyelerinin kat be kat altında işlere boyun eymeye mahkum edilmiştir. Bu gidiş gidiş değildir. Bizler gençler olarak bu gidişi değiştirebilecek potansiyele sahipiz. Kararlılıkla, umutla ve cesaretle 2024 yılında irademizi ortaya koyup bu gidişi kendi ellerimizle değiştireceğiz.