Sen kimsin, kimim ben?
Gözlerimiz kapkara...
Bir avuç suyla yıkayalım yüzlerimizi...
Biz memleketiz bak!

***

Hani alevler yükselirken, onlarca hava aracı vardı, Akdeniz'e dalıp, çıkan...
İsrail'den İtalya'dan Fransa'dan Yunanistan'dan onlarca yangın helikopteri, uçak!
Türkiye'den gelecek olan üç beş araç bir "mucize" yaratmayacaktı.
Mesele fazladan bir ya da bin "kova" su daha boşaltmanın çok ötesiydi!
40 senenin güvensizliği ve yüreklerde korlaşan ateşin üzerine bir serinlikti istenen...
Yeniden başlayacaktık, o üzerimizdeki statü zırhlarını yırtıp, atarak...
İnsanlığın coğrafyasını keşfe çıkacaktık, kurtularak statülerimizin esaretinden...

***

Makiler gibi hep "çocuk" kalmıştır bu yurdun toprağında savaşın, katliamların, baskınların, saldırıların ardından ölüler...
O dağlarda ki halen havan mermileri bulunur, boş kovanlar yuvarlanır kozalaklarla birlikte, o çam reçineleri ki meydan okumuştur göçlere...
Yitip giderken birer birer hepsi, bir yangın bir başka yangını söndürür umuduydu yüklendiğimiz...

***

Ama ne demiştir büyük usta Nazım, "Onlar ümidin düşmanıdır sevgilim..."
Çünkü her "umut" biraz daha döker yüzlerindeki boyayı; maskeleri düşer, ipleri kopar kuklaların...
Hep umuda düşman olmuşlardır tarih boyunca...
Kanla ve acıyla kol kola girmişler, milliyetçilikle büyümüşler, ayrılıkçılıkla şişirmişlerdir bedenlerini...

***

Sen kimsin, kimim ben?
Gözlerimiz kapkara...
Bir avuç suyla yıkayalım yüzlerimizi...
Biz memleketiz bak!
Ortak bir yurtta, ortak bir duyarlılıkla...

***

Kim ister ki yeni bir yangını!
Ben isterim!
Yalnızca "Resmi Tezler' yanacaksa eğer!

------------------------------

Çok kısa bir mola!

Yıllık iznim nedeniyle, pazartesi yeniden buluşacağız